Amalfikust 2021
Gekleurde stadjes aan de ruige kust
Italië heb ik al lang in mijn hart gesloten. Ik ga daar altijd graag naar toe. Dit land heeft alles: een prachtige natuur, veel historie, idyllische stadjes, goed weer en heerlijk eten en natuurlijk niet te vergeten de beste cappuccino en ijsjes!
De kustweg rondom Amalfi, het laatste decennia uitgegroeid tot één van de populairste en drukst bezochte delen van Italië, stond al lang op ons lijstje en nu was het zo ver. We vliegen naar Napels, huren een auto en toeren langs één van de mooiste kustroutes van Europa.
Woensdag 22 september Van Napels naar Sorrento
Direct bij het vliegveld halen we een auto op en rijden richting Sorrento. Het valt ons meteen op dat auto rijden door de smalle kustweg van de Golf van Napels veel geduld vereist. We komen direct in een grote verkeerchaos terecht. Om ong. 50 km te overbruggen, zijn we twee uur onderweg.
Sorrento ligt op de steile kliffen in het prachtige landschap van bergen, zee en valleien vol citroenboerderijen. Ons accommodatie: Hotel la Badia ligt verscholen tussen de olijfbomen en is een ware oase van rust. Vanuit de kamer hebben we een mooi uitzicht over de schilderachtige kustlijn van de Golf van Napels. En al lijkt ons hotel ver van de stad te zijn gelegen, via de smalle trappen zijn we binnen 20 minuten aan de Marina Grande, een haven en oud vissersdorpje met vele pastelkleurige huizen, waar we heerlijk dineren met een verse vis. Welkom in Italië!
Donderdag 23 september De oude stad van Sorrento
Als je Sorrento zegt, dan zegt je citroenen…mooie forse citroenen met dikke schil, die groeien rondom Sorrento op de vruchtbare vulkanische grond. In de stad staat alles in het teken van deze citroenen of je voor een traditionele limoncello kies of een citroentaartje bij één van de cafés.
Het oude centrum van de stad is een bruisende plek. We slenteren door prachtige smalle steegjes, brengen wat tijd door op het bruisende Tasso plein en bezoeken de historische Kathedraal, een bijzonder mooie mengelmoes van Moorse, barokke, gotische en romaanse details. Verder bezoeken we de St. Francis klooster en de oude Molenruïnes. Vanuit de historische muren en stadswal genieten we van vergezichten over de Golf van Napels. En omdat in het land van gelati een ijsje mag niet ontbreken, lopen we naar de beste plek van de stad “Gelateria Davide” voor een heerlijk verfrissende citroenijsje.
We lunchen in ‘O Parrucchiano, waar sinds 1868 Italiaanse keuken wordt geserveerd. Afgeschermde Patio van dit restaurant is gevuld met citroenbomen, die op deze plek een bijzondere sfeer creëren. Het eten was heerlijk dus besluiten we gelijk te reserveren voor de avond. Totaal een andere ervaring…het volle restaurant lijkt net een vreetfabriek zonder persoonlijk aandacht, waar het eten koud wordt geserveerd.
Vrijdag 24 september Bezoek aan Capri
Capri is bekend als het meest glamoureuze eiland van Italië dus besluiten we een kijkje te nemen op dit kleine eilandje.
Vanaf het diepblauwe water hebben we een prachtig uitzicht op de grillige kustlijn met torrenhoge kliffen en steile robuuste rotspartijen. Deze kust is werkelijk prachtig. Ik ben meteen verliefd.
Ook het bergachtige Capri met zijn witte huisjes en wilde oleanders valt meteen bij mij in de smaak. Ondanks de drukte hangt hier een gezellige sfeer. We besluiten de bus naar Anacapri te nemen en vervolgens de stoeltjeslift naar Monte Solaro, die met zijn 589 meter de hoogste berg van het eiland is. Vanaf hier genieten we van adembenemende uitzichten. Daarna bezoeken we San Michele kerk met zijn bijzondere vloerschildering, gemaakt van tegels.
In het chique stadje Capri is het een drukte van jewelste, maar ook hier heerst een ontspannen en dromerige sfeer. Piazza Umberto met uitzicht op zee is de drukste plek in de stad, maar als je iets buiten het centrum door de oude straatjes wandelt is het minder druk.
We maken een wandeling naar Giardini di Augusto. De tuin met meerdere terrassen zorgt voor de weidse uitzichten op zee, waar ook de beroemde rotsen deel van uit maken.
Op het drukke pleintje aan de voet van de klokkentoren eten we een ijsje. Laat in de middag komen we terug bij Marina, waar we de boot terug nemen naar het vaste land.
Eerlijk gezegd zou ik hier nog een dagje extra kunnen blijven. Op Capri is niet alleen de natuur de moeite waard, maar ook veel culturele bezienswaardigheden, die wegens tijdsgebrek niet te doen zijn op één dag.
Zaterdag 25 september Amalfikust en bezoek aan Ravello
Eindelijk is het zo ver en mogen we de beroemde Amalfitana gaan rijden, een smalle kustweg die de dorpen met elkaar verbindt over de afstand van slechts 50 km. Vandaag rijden we vanaf Sorrento tot Ravello.
De auto slingert door het prachtige landschap en ik werd meteen enthousiast van de waanzinnige vergezichten, waar groen regelmatig afgewisseld wordt door rotsachtige bergwanden en prachtig helder zeewater. De schilderachtige dorpen Positano en Amalfi maken het plaatje compleet. Het staat bekend als één van de allermooiste kustwegen, maar er zitten er ook minpuntjes aan. De autoroute is wereldberoemd en daardoor ontzettend druk. Met één rijstrok in beide richtingen is het vaak niet te doen, zeker als je met een bus oog in oog komt te staan. Ook het vinden van een parkeerplek langs de kust is vaak een probleem. Ik zie veel fietsers langs de weg en vraag me af of de auto een goede optie is…
We kunnen geen parkeerplekje in Positano of Amalfi vinden dus rijden we door naar Ravello. Dit plaatsje ligt niet direct aan zee, maar hoog in de heuvels. De route is steile bochtige weg tussen de heuvels bezaaid met olijf- en citrusbomen. Deze prachtige stad heeft een reeks van historische gebouwen zoals de Duomo van Ravello en het Palazzo Avino. We wandelen door de smalle straatjes en bezoeken twee prachtige tuinen. Dankzij hun ligging zijn de uitzichten over de zee spectaculair te noemen. Op een gezellig plein genieten we van een perfecte cappuccino. Ravello met zijn galerijen is een paradijs voor kunstenaars en mag zeker niet ontbreken tijdens je reis door Amalfikust.
We slapen een paar nachtjes in het Ravello View Hotel, een aanrader!
Zondag 26 september Bezoek aan Grotta dello Smeraldo en Amalfi
We laten de auto staan en maken gebruik van het openbaar vervoer. Vroeg in de ochtend komen we aan in Amalfi.
Op een paar kilometer ten westen van Amalfi ligt een schitterende zeegrot, een fraai natuurfenomeen.
Grotta dello Smeraldo is via de lift, trap (vanaf de weg) of per boot te bereiken. We kiezen voor een boottocht, die niet alleen naar de grot toe vaart, maar ook langs de Amalfikust. Vanuit de boot of ferry heb je een schitterend uitzicht op de gehele kust.
De naam Grotta dello Smeraldo komt van de bijzondere smaragdgroene kleur, die ontstaat door het samenspel van het zonlicht, de zeebodem en de ligging van de grot. De omvang van de grot is 45 x32 meter en de hoogte 24 meter. Om de grot te bezoeken, stappen we op de roeiboot, bemand door de zingende gids. Niet alleen lichteffecten zijn indrukwekkend, maar ook imposante kolommen gevormd uit stalactieten en stalagmieten maken enorme indruk op mij.
In de middag bezoeken we Amalfi, het culturele en historische hart van de Amalfikust. Vanaf de eerste minuut ben ik verliefd. De drukke hoofdstraat met eindeloze terrasjes, de dolhof van kleine smalle straatjes en steegjes, de enorme trappen rondom Piazza de Duomo en Kathedraal zelf, die gewijd is aan de apostel Sint Andreas, wiens relikwieën hier worden bewaard. Het bouwwerk uit 9e eeuw is meerdere malen aangepast waardoor het een mengeling van verschillende architectonische stijlen is. In één woord prachtig!
Het dorpje Amalfi net als de rest van de Amalfikust is opgenomen op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.
Maandag 27 september Wandeling Path of Gods en bezoek aan Positano
Het is erg leuk om deze kust op verschillende manier te ontdekken dus nemen we de bus naar het startpunt van de wandeling het Godenpad (Sentiero degli Dei). Voor vele is dit de mooiste wandeling en verplichte stop van deze regio is. Deze wandelroute ligt tussen Positano en Bomerano en loopt door de groene bergomgeving. Als je begint in Positano, moet je veel trappen naar boven lopen, voor je aan de wandeling begint. We beginnen in Bomerano. De wandeling begint heel rustig, maar uiteindelijk klim je naar de top. Voor ons is het geen probleem, maar ik zag wel mensen, die moeite hadden om boven te komen. De uitzichten over de zee van bovenaf zijn zeker indrukwekkend.
In de middag komen we aan in Positano, een piepkleine stadje. Het is gelijk duidelijk dat dit stadje de grootste trekpleister van Amalfikust is. De gekleurde huizen, die tegen het klif aangebouwd zijn hebben zo’n aantrekkingskracht dat de straten overspoeld zijn door toeristen. Verder barst het hier van de souvenirwinkeltjes, het strand ligt vol mensen en een plekje op terras vinden, grenst aan het wonder. Positano is bestempeld als het meest romantische stadje aan de Amalfikust, maar mijn stad is het zeker niet.
Dinsdag 28 september Via Amalfikust naar Salerno
Vandaag rijden we het tweede gedeelte van de beroemde kustweg. Onderweg is duidelijk minder druk. We kunnen overal stoppen voor de foto’s en ook parkeren in de kleine stadjes is geen probleem.
Rond het middaguur komen we in het bruisende Salerno aan, maar als we wandelen door de stad is het meteen duidelijk dat hier nog geen sprake is van massatoerisme.
Salerno is een charmante havenstad met veel geschiedenis, die terug te vinden is in prachtige bouwwerken. De kathedraal van Salerno uit de 11e eeuw is gewijd aan Sint Matthew en is de belangrijkste kerk in de stad. Een prachtige voorgevel van Duomo, arcade bogen, de klokkentorren met versierde koepel en de crypte met vele heilige overblijfselen zijn stuk voor stuk prachtig om te zien. Wat me zeker opvalt, Salerno is een groene stad en beschikt over verschillende parken, veel restaurantjes en barretjes. Er hang hier gezellige sfeer, waar je nog een echt Italië proeft.
Woensdag 29 september Overvaren naar Procida eiland
“Procida mag je eigenlijk niet missen”… deze zin ben ik verschillende keren op internet tegen gekomen. Het kleine visserseilandje in de baai van Napels is zelfs uitgeroepen tot Nationale Culturele Hoofdstad van 2022. Vol verwachting zitten we op de veerboot.
Dit kleine eiland is niet groot en prima te bezoeken op één dag. Alles kan je lopend doen of met gehuurde fiets. Het is minder toeristisch en veel rustiger dan Capri.
Gelijk na aankomst in de haven van Marina Grande lopen we door de smalle straatjes met kinderkopjes richting het hoogste punt van het eiland. Vanaf Terra Murata hebben we een betoverend uitzicht over Marina Corricella. Het meest gekleurde uitzicht, die ik ooit heb gezien. De huizen zijn geschilderd in contrasterende pastel kleurtjes, die samen een zoete ansichtkaart vormen. Via de rustige straatjes en trappetjes lopen we naar beneden richting de kade van Marina Corricella. Na de lunch lopen we richting het zuiden van het eiland. Onderweg passeren we verschillende uitzichtpunten met zwarte stranden tot we bij de jachthaven Marina Chiaiolella komen. Vanaf hier nemen we de bus terug naar Marina Grande.
Procida is authentieker dan Capri, maar mijn keuze gaat absoluut naar Capri met zijn prachtige natuur en chique uitstraling.
Donderdag 30 september Indrukwekkende Pompeii
Als het iets is, wat tijdens deze reis een verpletterende indruk op mij heeft achter gelaten, is Pompeii het wel. De stad is in het jaar 79 na Christus bedolven onder de as van de nabije Vesuvius vulkaan.
Deze beroemde Romeinse stad is groot, ontzettend groot! Al honderden jaren lang wordt er gegraven in de dikke laag as, maar nog lang is niet alles uitgegraven.
Onderweg is veel te zien en je valt van de ene verbazing in de andere. Vele lichamen waren bedolven onder de as en zijn compleet vergaan en als holtes over gebleven. Deze holtes zijn door de archeologen opgevuld met gips en als volledige menselijke lichaam op de dag van vandaag ter bezichtigen op verschillende plekken in de stad.
Veel van de gebouwen zijn intact gebleven. Je proeft hier nog steeds de sfeer van vroeger. We bezoeken diverse badhuizen, gedecoreerde huizen met binnenplaatsjes, tempels, marktplaatsen en amfitheater, waar er plek was voor 20.000 mensen. In vele huizen zijn prachtige fresco’s en authentieke vloeren te zien. Dat Pompeii een bruisende stad was, bewijzen de vele tavernes en kroegen. Nog steeds kan je hier het grootste bordeel de Lupanar bezoeken, wiens muren versierd zijn met wandschilderingen van allerlei seksuele handelingen.
De straten van Pompeii zijn geplaveid met vulkanisch gesteente. Aangelegde fonteinen voorzagen mensen en dieren van water.
Na een paar uur te hebben rondgestruind hebben we het meeste wel gezien.
‘s Avonds nemen we het vliegtuig naar huis.
Voor meer foto’s, volg deze link.