West Australië 2023
Met de camper door Western Australia
(het tweede deel van onze reis)
Gedurende jaren hebben we de mooiste plekjes op de kaart van Australië verzameld, die we met onze eigen ogen wilden aanschouwen.
Het tweede gedeelte van onze reis voerde langs de west en zuidwest kust van dit inmens grote land. Dit keer verkennen we het land per camper. Nieuwsgierig naar ons avontuur?
17-18 oktober Welkom in Perth
Na een vlucht van 6 uur kwamen we in Perth aan. Oorspronkelijk was de bedoeling dat we op deze vrije dag een bezoek zouden brengen aan Rottnest Island, maar omdat ik flink verkouden was, had ik geen zin in om de hele dag op de fiets te zitten dus zijn we in de stad gebleven.
De stad zelf heeft niet zo veel te bieden, maar een interessante plek is zeker een Kings Park and Botanic Garden, waar je tijdens de wandeling langs inheemse flora kunt wandelen. Ook de wandeling langs gezellige straatjes van Elizabeth Quay met uitzicht op de skyline was de moeite waard.
Perth heeft alle gemakken van de grote stad, maar voelt wel wat intiemer.
19 oktober Bezoek aan Lancelin en Pinnacles Desert
Eindelijk was het zo ver. Vroeg in de ochtend stonden we bij het camperverhuur bedrijf, waar we meteen te horen kregen dat onze camper nog niet klaar was. Er moesten nog nieuwe banden opgezet worden. Dat was balen, wachten is nooit leuk. Gelukkig leefde de vrouw aan de balie met ons mee. We kregen een grote pick-up wagen mee om alvast de boodschappen te gaan doen. Prima idee! Pas rond het middaguur waren we klaar voor vertrek. Python (zo hebben we onze camper genoemd) was bijna 7 meter lang en van alle gemakken voorzien.
Op 120 km van Perth kwamen we meteen in maanlandschap achtige taferelen terecht. De eerste stop was Lancelin, een grote zandbak met enorme witte zandduinen, die zo wit waren, dat ze van afstand op sneeuw leken.
De tweede stop was The Pinnacles, gelegen in Nambung National Park. Wat een unieke woestijnlandschap is dit. Verbazingwekkende kalkstenen pilaren verspreid over het goudgele zand vormen hier buitengewone vergezichten.
Duizenden kalkstenen rotspieken zijn door de eeuwen heen ontstaan. Elke pilaar is weer anders en dat maakt deze plek zo mooi. Sommige zijn wel tot 5 meter hoog. Er zijn zo veel vormen te ontdekken. Zeker aan het einde van de dag, wanneer de kleuren en schaduwen veranderen voor onze ogen, kan je hier uren naar blijven kijken. Deze buitenaardse plek mag je absoluut niet overslaan tijdens je reis door West Australië.
20 oktober Onderweg naar Sunset Beach
Western Australia is de grootste staat van het land en het meest uitgestrekt. 11.000 km aan kust, mooie stranden, bijzondere natuurparken en eindeloze wegen. Het is een groot contrast met de oostkust, wat meer bebouwd is. Ook de vegetatie is anders, veel kleiner en meer woestijnachtig.
Onderweg passeren we kleurrijke natuur, waar ik meteen verliefd op ben geworden.
Vooral tijdens de wandeling rond Green Head, waar verschillende uitkijkplatforms en promenades drie prachtige turquoise baaien verbinden. Door de felle zon waren de kleuren nog intenser. De stranden waren nog witter en het water nog blauwer. In combinatie met oranje kliffen en alle bloemen vormde het een mooi plaatje in het landschap.
21 oktober Hutt Lagoon
We zijn pas een paar dagen onderweg, maar ik ben nu al sprakeloos van deze wonderlijke wereld van West Australië. In 2-3 uur tijd reden we alle kleuren van de regenboog voorbij, maar roze meren bij Hutt Lagoon spande de kroon. Afhankelijk van de stand van water en de zon veranderen de kleuren, van felroze tot oranjebruin. Het zijn de algen, die verantwoordelijk zijn voor de kleur in deze lagune. Deze stop mag je niet overslaan als je hier op roadtrip bent.
22 oktober Kalbarri National Park
Voor deze dag hebben we een bezoek aan Kalbarri National Park gepland met zijn eeuwenoude rotsformaties en epische kloven. Kalbarri is eigenlijk de plek waar de Murchison rivier uitmondt in zee. Door de jaren heen heeft de rivier door het binnenland, een lange kloof van 80 km uitgesleten.
Dit park gaf me meteen het gevoel van de Australische Outback, die we kennen van Flinders Rangers: rode rotsen, uitgestrektheid, hoge temperaturen en de bekende vliegen plaag.
Alles draait hier om roodbruine kalksteen rotsen, die in contrast staan met diepe ravijnen. Middels korte wandelingen naar bekende rotsformaties en uitkijkpunten konden we de hele dag genieten van ongerepte natuur en een mooi kleurspektakel.
23 oktober Shark Bay
Vanuit Kalbarri zijn we richting Shark Bay gereden. Dit gebied ligt in het meest westelijke punt van Australië en is uitgeroepen tot UNESCO Werelderfgoed.
Zodra we vanaf hoofdweg waren afgeslagen, was het meteen duidelijk waarom je hier moet zijn. Een ware explosie van kleuren kwam ons tegemoet. Wit, blauw, turquoise, rood, oranje zagen we overal in het landschap om ons heen. Maar wat dit gebied uniek maakt zijn toch de dieren zoals haaien, walvissen, zeekoeien, dolfijnen, schilpadden, roggen en veel meer.
De plek zoals Eagle Bluff waar je van bovenaf haaien ziet zwemmen is een must om te bezoeken.
24 oktober François Peron Nationaal Park
Hier kan ik zeer kort over zijn. François Peron Nationaal Park is een verbluffend mooi natuurgebied! Alles draait hier om flora, fauna en een oogverblindend landschap.
Het park ligt op het uiterste puntje van Shark Bay en is enkel per 4×4 bereikbaar. Aangezien we met de camper het park niet konden betreden, hebben we een excursie met de gids geboekt. En geloof me, dit was een dag vol avontuur!
Bij binnenkomst in het park brachten we de banden spanning omlaag om zo lekker door het rode mulle zand te rijden. Tijdens de tocht werd meteen duidelijk hoe mooi het hier is. We reden langs prachtige baaien, waar de oceaan en de outback elkaar omarmen. We verwonderen ons over en de mooiste kleurcontrasten tussen de rode kliffen en de sprankelende blauwe zee. Bij een uitkijkplatform Skipjackpoint hebben we schilpadden, roggen en haaien gespot. Tijdens de wandeling door de duinen hebben we de kangoeroes, wilde geiten, hagedissen en grappige torretjes ontmoet. Tegen de zonsondergang verlieten we het park en namen we afscheid van Harvey, onze gids.
25-28 oktober Coral Bay en Ningaloo Marine Park
Coral Bay is een klein dorpje, die misschien het best bewaarde geheim van Australië verbergt. Dit alles heeft te maken met een bijzondere ligging, direct aan het Ningaloo Reef. Een waar paradijs voor duikers en snorkelaars, die zo vanaf het strand de onderwater wereld kunnen verkennen.
Ningaloo Rif strekt zich uit over ruim 200 km langs de kust. Hier vind je 300 soorten koraal, 500 soorten tropische vissen, schilpadden, roggen, manta’s, haaien, maar ook seizoen gebonden bultruggen en walvishaaien.
We hadden net een paar stappen het water ingelopen, onze snorkelmaskers opgezet en gelijk na een paar seconden kwamen we een zeeschildpad tegen. De onderwater wereld is hier prachtig. Het koraal is anders dan aan de oostkust, maar zeker niet minder mooi. Hier vind je minder kleuren, maar wel prachtige vormen en bouwwerken. Het leek soms dat we door een gigantische onderwatertuin zwommen, vol tropische visjes.
In het ondiepe blauw water kwamen we ook zwartpunt rif haaien tegen, een stuk of 10 bij elkaar. Ze zwommen om ons heen zo’n twee meter van ons vandaan. Eng? Nee! Onvergetelijk!
Maar een hoogte punt was toch een begeleidende excursie naar de enorme wezens, de manta’s. Wat een magische moment!
We sprongen met de gids het water in en even later riep ze: ‘’look down”… net onder ons zwommen vijf mantaroggen, elk vier meter groot. Kippenvel!
Mantaroggen kunnen wel een spanwijdte van 7 meter bereiken en een gewicht van 2000 kilo. Daarmee is dit de grootste rog ter wereld. Tijdens het zwemmen hoef je niet bang te zijn. Ze voeden zich met visjes en plankton. Ze zwemmen continue met de mond open. De manier waarop ze door het water glijden, hun acrobatiek uitvoeren, terwijl ze aan het eten zijn hypnotiseerde me volledig. Het was een fantastische show van Moeder Natuur!
Naast de prachtige onderwaterwereld van Coral Bay hebben we ook Charles Knife Canyon bezocht. Deze canyon is verbazingwekkend door zijn imposante grootheid en kleuren.
29-30 oktober Terug naar Perth
De weg naar Perth was lang dus hebben we de eerste dag zoveel mogelijk kilometers afgelegd. De tweede dag hoefde we maar een korte stukje te rijden en hadden we genoeg tijd om onderweg te stoppen.
We bezochten één van de oudste nationale parken van Australië: Yanchep Nationaal Park. Dit park kenmerkt zich door bushland met vennetjes. Tijdens de wandeling door het park, zagen we vogels, kangoeroes en koala’s. Volgens mij is dit de enige plek aan de westkust waar je deze pluche beertjes kunt zien.
31 oktober Rottnest Island
Op een steenworp afstand van Fermantle kust ligt het autoloze eilandje genaamd Rottnest, die bekend is om zijn natuurschoon en rondhuppelende quokka’s. Deze kleine buideldiertjes worden de meest blije dieren ter wereld genoemd omdat ze altijd een lach op hun gezicht hebben. Ze zijn zo groot als een konijn, maar hun uiterlijk lijkt op een kleine kangoeroe soort.
Het kleine eilandje (11 km x 4,5 km) is prima in één dag fietsend te verkennen. Eigenlijk heb je hier qua fietstochten drie opties. Wij hebben gekozen voor de langste. In zo’n 22 km ontdekt je het hele eiland. We reden door het heuvelachtige duinlandschap, langs de rotsachtige kust en zoutmeren. Helderblauw water speelt hier een grote rol.
Er zijn hier iets van 60 strandjes, waar je kan zwemmen, snorkelen en kajakken. Ook kan je hier prachtig wandelen, al wordt er gewaarschuwd voor slangen. Ook wij zijn twee slangen tegen gekomen. Ze zitten er dus toch.
1-2 november Busselton en Cape Naturaliste
We begonnen onze zuidelijke route met een stop in Busselton. Dit gezellige plaatsje staat vooral bekend om z’n pier, die met zijn 1841 meter de langste molo van het zuidelijke halfrond is.
Het gebied tussen Busselton en Dunsborough is een prima plek om migrerende walvissen te spotten dus gingen we op een walvisexcursie. Al was het misschien niet de mooiste ontmoeting met deze dieren (ze waren best op een grote afstand van onze boot), was het wel bijzonder om dit weer eens mee te maken.
Bij Cape Naturaliste hebben we een rondje gereden en korte wandelingen gemaakt. Dit groene gebied met uitgestrekte poederwitte zandstranden, dramatische kustlijn en hoge rotspartijen is prachtig en we voelden ons meteen aangetrokken tot dit ongewoon stukje natuur.
3 november Margaret Rivier
Verstopt in de zuidwestelijke hoek van Australië, ligt één van de beste wijnregio’s van Australië: Margaret River. Waar glooiende wijngaarden de wilde oceaan en het spectaculaire bos elkaar ontmoeten. Ik kan je zeker aanbevelen om een wandeling door het bos vol gigantische karri bomen te gaan maken, maar ook genieten van lokale keuken, heerlijke chocola en natuurlijk wijnproeverijen, die je hier bij vele boerderij kunt boeken.
4-5 november William Bay National Park
Naar Denmark was een stukje rijden. Om even tussendoor de benen te strekken zijn we bij Valley of the Giants gestopt voor een wandeling door het bladerdak van een verbazingwekkend bos.
Denmark, een charmante plaatsje ligt op de drempel van William Bay park met zijn bekendste attracties: Greens Pool en Elephant Rocks.
Geloof me, ongerepte stranden en enorme granietrotsen vormen hier samen een natuurlijke schoonheid. De rotsblokken die op olifanten lijken en in het ondiepe water staan, vormen geweldige fotomoment.
Greens Pool biedt een mooie ervaring om te zwemmen of snorkelen in het bassin, die helemaal door grote rotsblokken beschermd is van grote vloedgolven en stromingen van de oceaan. Andere mooie stranden zijn Waterfall Beach en Lights Beach.
6 november Onderweg naar Albany
Al weer een dag vol prachtige natuur.
In het Porongurup National Park liepen we de Granite Sky walk, die zijn naam dankt aan massieve granieten rotsen. Jammer genoeg het weer zat niet mee. Bij mooi weer rijken de uitzichten tot aan de kust.
Later reden we een route dwars door Stirling Range National Park. Deze 42 kilometer lang onverharde weg slingert door het hart van het park van de westelijke naar de oostelijke uitkijkpunt onder Bluff Knoll. Dit is de enige grote bergketen in het zuidwest van Australië. De bergen behalen op een aantal plekken hoogtes van meer dan duizend meter boven de zeespiegel. Het gebied is erg ruig mede door tropisch regenwoud, die de bergwanden begroeit.
7 november Omgeving Albany verkennen
Albany is een klein historisch stadje omgeven door het prachtige natuur. Ook hier kan je van alles zien en doen.
Op een half uurtje rijden ligt het Two Peoples Bay Nature Reserve met prachtige stranden, turquoise water en grote rotspartijen. Vergeet niet een bezoek aan Little Beach te brengen.
Aanrader is ook Torndirrup National Park met zijn dramatische rotsformaties, bushwandelingen en indrukwekkende blaasgaten. The Gap is een spectaculaire klif met uitzichtplatform, gebouwd op 40 m hoogte boven de oceaan. Vanaf daar loop je makkelijk naar Natural Bridge en blowholes, waar je ziet hoe water met veel natuurgeweld door kleine gaten in de rotsen wordt geperst.
8 november Fitzgerald River National Park
Ik krijg steeds meer het idee dat hier in Australië ieder stukje natuur gelijk wordt benoemd tot National Park. Alleen in Western Australië zijn er 96 nationale parken. Op zich is dit een goede manier om de natuur te beschermen. Je ziet nergens prullenbakken en iedereen neemt zijn eigen rootzooi mee naar huis. Op het strand zie je geen eettentjes, vaste ligstoelen of grote parasols, alles is verboden. De enige voorziening zijn schone toiletten en die vind je echt overal.
Nu even terug naar Fitzgerald River National park, wat mij betreft het best bewaarde geheim van Zuidwest Australië, gelegen tussen Albany en Esperance. Dit adembenemende stukje natuur heeft onze harten gestolen. De uitgestrektheid, ruige natuur, de bergen, duizenden wilde bloemen en de kangoeroes, die op het strand komen. Een paradijs voor natuurliefhebbers!
9-10 november Esperance
Één van de mooiste plekjes op deze route is Esperance. De wateren, die je hier ziet zijn waarschijnlijk de meest heldere, die je in Australië tegen komt. Spierwitte stranden doen menig hart smelten en behoren tot de mooiste van het land.
Hou je niet van strand of is het geen strandweer dan kan je één van de wandelingen langs de kust lopen of Ocean Drive Road rijden. De 36 km lange route slingert langs de kust en is bezaaid met de mooiste uitzichten over witte zandbanken, heldere turquoise wateren, hoge kliffen en ongerepte natuur. Spots waar je zeker moet stoppen zijn: Observatory Point, Twilight Beach, Blue Haven en West Beach.
11-12 november Cape Le Grand National Park
Zonder enige twijfel is dit de grote trekpleister van het zuidwesten van Australië. De plek, waar we onze overnachting al ruim van te voren hebben geboekt. Lucky Bay camping ligt midden in het park, vlakbij het spierwitte zandstrand met zonnende kangoeroes als je de reclame plaatjes moet geloven.
Helaas uitgerekend hier hadden we de twee koudste dagen van onze hele trip. De kwik kwam niet verder dan 19 graden, af en toe regende en er was veel wind. Zonder een jas kon je het strand niet trotseren en zonnende kangoeroes waren nergens te vinden. Ondanks dat hebben we ons hier prima vermaakt.
Je kan hier Frenchman Peak trotseren voor de mooiste uitzichten. Je kunt wandelingen maken langs de stranden of langs de diepgroene heuvels. Vanuit Lucky Bay vertrekken er diverse wandelroutes naar de meest afgelegen plekken van het park. Mocht je geluk met het weer hebben dan gaat je een rondje stranden doen: Cape Le Grand Beach, Helfire Bay, Thistle Cove of gelegen in het oostelijke puntje Wharton Bay. Eén voor één prachtige stranden.
100 km verderop ligt het Cape Arid National Park, een verborgen parel voor offroad fanaten.
13-14 november Hyden
De meest logische keuze voor op de terugreis richting Perth was de snelste route door het binnenland. Niet zo spectaculair, maar de overnachting in Hyden maakte veel goed.
Dit plaatsje staat bekend om zijn iconische rotsformatie “Wave Rock”, maar er is hier veel meer te doen…
We beginnen met een korte wandeling naar de Wave Rock. Zo’n 15 meter hoog en ruim 100 meter lang, lijkt het op een enorme golf.
Even later stonden we bij een andere grappige rotsformatie genaamd “Hippo’s gaap’’. De wandeling door de omliggende natuur bracht ons bij velden bezaaid met duizenden bloemen, waar we ook huppelende kangoeroes en schreeuwende papegaaien hebben gespot.
De volgende dag hebben we doorgebracht in de salt SPA, waar baden in het groene zwembad de zelfde eigenschappen heeft als in de Dode Zee. Zwemmen was moeilijk, maar liggen in het water ging ons goed af. Verder hebben we langs de omliggende zoutmeren gereden, die prachtig van kleur waren.
15 november terug naar Perth
Na vier weken kamperen, was de tijd rijp om het afscheid te nemen van Python . Van Hyden naar Perth was nog een kleine 4 uurtjes rijden.
Wat heb ik genoten om weer in mijn “eigen” bedje te slapen.
Western Australië heeft mij enorm verrast. Tijdens onze roadtrip hebben we 6000 km afgelegd door eindeloze wegen en rode aarde van dit eigenaardig landschap.
De onbeschrijfelijke kleurrijke natuur, desolaat landschap en de rijke onderwaterwereld zullen voor altijd in mijn gedachte blijven. Ik ben absoluut verliefd geworden op dit wonderlijke deel van West Australië.
Voor meer foto’s, klik op deze link