Japan

Japan 2019

Explosie van kleuren in de Japanse Alpen

Japan is geen standaard bestemming. Het land is bekend van de technische snufjes, maar ook als land vol eeuwenoude tradities. En al heeft een ieder een beeld van Japan, niemand weet exact wat er te verwachten is. Misschien is het juist dit onbekende, het mysterieuze, wat ons naar Japan trekt.
In de hoop dat het landschap gehuld zal zijn in de warme herfstkleuren, plannen we de reis in oktober.

10 oktober Reis naar Japan
Het is zo ver. We vertrekken via Helsinki richting Japan. De route is helemaal uitgestippeld en we kunnen niet wachten om langs deze mooie plekken te gaan. Japanse Alpen, sfeervolle dorpjes, prachtige natuur van Kamikochi Vallei, maar ook bekende stops zoals Kyoto en Nara staan op ons lijstje.

11-12 oktober In de baan van supertyfoon Hagibis
Op het vliegveld van Nagoya halen we de auto op en beginnen aan het Japanse avontuur. Het is hier warm, de temperatuur loopt tot 30 graden op.
De eerste stop is Koronkei vallei, die bij voorkeur in de herfst bezocht moet worden, wanneer de esdoorn en ginko bomen de hele lengte van de rivier aan beide kanten omringen. Helaas is het nog niet zo ver. We maken enkel een korte wandeling want voor het donker willen we op de plek van bestemming zijn. We worden al gewaarschuwd dat we op tijd in onze accommodatie moeten komen en onderweg eten in slaan. Zo gezegd, zo gedaan.
Het word eigenlijk al snel duidelijk dat Japan  zich in de komende uren moet gaan verweren tegen de sterkste tyfoon in de laatste 60 jaar. Binnen zitten is het advies.
Het is eigenlijk bizar dat we onder deze omstandigheden rustig kunnen blijven. Op tv worden voorspellingen gedaan, buiten door de speakers klinkt met enige regelmaat een waarschuwing (dat denk we) en onze gastvrouw kom ook en af en toe langs en probeert iets duidelijk te maken, maar verder dan Google translate, komen we niet. Als aan het einde van de dag de beelden worden getoond, wordt gauw duidelijk dat Hagibis enorme verwoesting in de grote delen van het eiland Honshu heeft achter gelaten. We beseffen dat we er zonder kleerscheuren van af zijn gekomen en daar zijn we enorm dankbaar voor!

 

13 oktober We mogen de weg op!
De zon schijnt, Japanners trekken er op uit en het lijkt een doodgewone dag.
Het is eigenlijk niet te bevatten dat we gewoon onze reis voort zetten terwijl sommige mensen alles kwijt zijn en helemaal opnieuw moeten beginnen.
Via de Kisovallei rijden we richting Matsumoto. In dit gebied ligt de oude route Nakasendo, één van de belangrijkste wegen tussen Edo (oude Tokyo) en Kyoto.
Langs de Nakasendo liggen verschillende postdorpen. We waren van plan om gisteren de wandeling van Magome naar Tsumago te maken, maar Hagibis gooide roet in het eten. In Magome begint het al aardig druk te worden, maar het is logisch want dit is één van de voormalige postkoetsplaatsen die nog steeds vast zit in het verleden en de indruk wekt van wandelen in de setting van een oude film.
In de middag krijgen we te horen dat de kabelbaan Komagane open is gegaan. Dit is de hoogste kabelbaan (2612 m) in Japan en aangezien het prachtig weer is worden we er erg blij van.
Onderweg naar boven zien we kleurrijke herfstbladeren in geel, rood, oranje die rijkelijk op de berghellingen groeien. Eenmaal boven komen we in een geërodeerde alpiene vallei, waar we op de valreep nog Senjojiki Cirque “de wandeling in de wolken” kunnen lopen en optimaal profiteren van dit mooie landschap.
Tip: Eet in Matsumoto in Italiaans-Japans restaurant naast L-Base accommodatie. Eten op sterrenniveau voor een klein prijsje.

14 oktober Het oudste kasteel van Japan
Het weer is helemaal omgeslagen, het regent weer, maar dat weerhoudt ons niet om richting Matsumoto kasteel te rijden. Één van de mooiste en meest authentieke samoerai-kastelen van Japan. Het is ook het oudste kasteel van Japan; gebouwd in de 16e eeuw. In het kasteel zien we de authentieke houten trappen en de openingen die de boogschutters en stenenwerpers vroeger gebruikten om vijanden af te weren. Vanaf de bovenste verdieping hebben we uitzicht op de stad en de omliggende bergen.
Wegens de omstandigheden is onze geplande bestemming -Yamanouchi geannuleerd. De komende dagen brengen we door in de omgeving van Hakuba in de hoop nog meer schitterende herfstkleuren te kunnen zien in de majestueuze bergketen.

Tip: Backcountry Lodge Hakuba is een aanrader voor de overnachting. Sfeervol, gezellig en huiselijk.

15 oktober Wandeling in Tsugaike natuurpark
In de meest noordelijke punt van de Alpen ligt het gebergte Hakuba, bekend van de Olympische Winterspelen van 1998 in Nagano.
Ondanks het mistige weer gaan we wandelen in Tsugaike natuurpark, die een onderdeel is van Chubu Sangaku National park, bekend om zijn spectaculaire berglandschappen. Met de kabelbaan komen we tot 1900 meter in een veengebied. Er is een wandelroute van 5,5 km uitgezet in het park. We wandelen door verschillende landschappen, van moerasgebied, riviervalleien tot bamboebossen. Wetland is omringd door de berghellingen begroeid met bossen in groene, oranje, gele en rode bomen. En al zou ik het liefst met de zonneschijn hier willen lopen, de mist geeft iets mysterieus aan dit landschap.

16 oktober Naar het dak van Japan
Ik doe de gordijnen open en maak meteen een vreugde dansje. Buiten is het strak blauw en dat is goed nieuws want we gaan de Tateyama Kurobe Alpenroute doen. Deze route verbindt de kust van Toyama met de bergen van Nagano. We beginnen in Okizawa en zijn van plan tot Murodo te komen en dan weer terug. De caissière waarschuwt ons dat we zo vijf uur onderweg zullen zijn, maar onder deze omstandigheden kan het voor mij niet lang genoeg duren.
Bij iedere overstap genieten we vanuit de panoramaplatforms van de omringende berglandschap verhult in de warme herfst kleuren. Vanuit de kabelbaan hebben we een fenomenaal zicht over de bossen die nu op zijn mooist zijn. De bomen veranderen van kleuren, de schoonheid is verbluffend. Bij Murodo wandelen we langs supermooi landschap van de Tateyama bergketen. En al is de “Hell Valley”, een dal vol vulkanische activiteiten, momenteel afgesloten voor toeristen, er is hier genoeg te zien. Deze majestueuze bergketen, die tot 3000 meter hoogte reikt bieden genoeg voor natuurliefhebbers zoals wij. De herfst in de Japanse Alpen is één groot feest. Je weet niet waar je kijken moet, alles is oogverblindend mooi!

17 oktober Van de bergen naar de kust
We verlaten de bergen en rijden richting het schiereiland Noto. Het schiereiland is dicht bebost en kenmerkt zich door de rustige vissersdorpen, rijstvelden en de fraaie kusten. We rijden een rondje en maken vooral kennis met het dagelijkse leven op het platteland en bezoeken verschillende plekjes langs de westkust. Noto heeft een landelijke uitstraling en is nog steeds authentiek.
Tip: Ben je een visliefhebber, ga lunchen bij Mitone in Wakuramachi. Super vers, lekker, betaalbaar en tussen de locals.

18 oktober Stad van rijke culturele tradities
In de ochtend rijden we Kanazawa binnen. Een groot contrast met de afgelopen dagen. De stad doet wat kosmopolitisch aan, maar er heerst een gemoedelijke sfeer. Kenroku-en tuin is de eerste plaats die we in Kanazawa bezoeken. De traditionele tuin is niet alleen één van de drie mooiste landschapstuinen van Japan, maar ook druk bezocht. We wandelen langs theehuizen, kabbelende beekjes, vijvers en watervallen.

Daarna gaan we binnen kijken bij 21st Century Museum of Contemporary Art, gelegen aan de overkant van de tuinen. De collectie verbergt de kunstwerken die sinds 1980 zijn gemaakt, zowel van Japanse als internationale kunstenaars, waar van “The Swimming Pool” van Leandro Erlich’s het meest bekend is. Als je er vanaf boven naar kijkt, zie je precies een gewoon zwembad gevuld met water, tot er ineens mensen beneden in wandelen. Je kunt dus ook zelf deel worden van het kunstwerk en binnenin het zwembad lopen.
Kanazawa is beroemd om zijn rijke culturele tradities, vooral de theecultuur. Mooie historische theehuizen en diverse traditionele huizen zijn te zien in de voormalige geishawijk Higashi Chaya, wat zeker bijzonder is om van dichtbij te bewonderen. Verder zijn hier diverse cafés en winkeltjes. Het hele centrum is behoorlijk commercieel geworden, wat iets afdoet van de authentieke sfeer die je hier zou willen zien.
Één van de vele ambachtelijke specialiteiten in deze stad is bladgouddecoratie. Er zijn genoeg bladgoud gerelateerde producten te koop, maar het meest bijzonder vind ik toch een ijsje gehuld in bladgoud.
Ook een bezoek aan het Kasteel van Kanazawa mag niet ontbreken dus ondanks de regen lopen we ook even richting het kasteel. Misschien ben ik te verwend geworden van alle moois van afgelopen dagen of is het de regen, maar het kasteel van Matsumoto was veel mooier.

19 oktober Langs de authentieke dorpjes
Voordat we weer uit Kanazawa vertrekken, rijden we nog langs de Omicho markt, waar de meeste kraampjes lokale producten en zeevruchten verkopen, maar je kunt hier van alles kopen, van bloemen tot kleding en kleedjes.
Daarna bezoeken we nog Nagamachi wijk. Het is de plek, waar vroeger de samoerai van Kanazawa woonden in huizen opgetrokken van met modder bestreken muren. De wandeling in smalle, kronkelende straatjes laat ons de tijd van Shoguns ervaren.
Kanazawa is de stad die absoluut de moeite waard is om te bezoeken. Al had ik persoonlijk een andere verwachting.
We vervolgen de weg richting de Japanse Alpen, naar een dorp met heerlijke warmwaterbronnen (onsen). Onderweg passeren we traditionele boerendorpjes: Ainokura, Suganuma en Shirakawago, die sinds 1995 op het werelderfgoed van Unesco staat vermeld. Het is duidelijk dat de Japanse cultuur hier goed bewaard is gebleven. Vooral in Shirakawago is erg druk en toeristisch.
Dorpjes met oude huizen in unieke bouwstijl met typische rieten daken (gassho-zukuri), die doen denken aan de handen tijdens een gebed, zijn nog steeds knus en nostalgisch. Het is één van de weinige gebieden in Japan waar de historie nog in volle glorie te zien is.

20 oktober Wandelen in Kamikochi vallei
Kamikochi is een afgelegen bergvallei in de Japanse Alpen, gelegen op 1500 meter hoogte. Aangezien dat auto’s zijn niet toegestaan in Kamikochi zelf, parkeren we de auto en met de bus rijden we verder naar Kamikochi. De wandelpaden leiden ons door het bosrijke gebied, langs de Azusa rivier. Op de route is het erg druk, maar het kan ook niet anders. Kamikochi wordt gezien als de mooiste vallei van Japan en vooral in de herfst is het hier prachtig. Tijdens de wandeling genieten we van het uitzicht op de enkele hoge bergen, met toppen van rond 3000 meter, kraakheldere poelen en de natuur, die duidelijk zijn herfst kleuren vertoont. De aanwezigheid van moerassen en dichte bossen zorgt ook voor een magische sfeer. Kamikochi is een beeldschoon wandelgebied.

In de middag rijden we richting Shinhotaka Ropeway. Met de dubbeldekker-kabelbaan gaan we naar 2156 meter boven zeeniveau, een wereld boven de wolken. Vanaf het observatiedek boven op de berg hebben we een fantastisch panoramisch uitzicht op de Noord-Japanse Alpen. Een prachtig afsluiter van deze fantastische dag.

21 oktober Wandelen bij Mt. Norikura
Mt.Norikura is de verzamelnaam voor de bergen die oprijzen langs de zuidelijke rand van Noord-Japanse Alpen, waar de hoogste top Kengamine tot 3.026 meter boven de zeespiegel reikt. Aangezien de personen auto’s niet toegestaan zijn in dit gebied, nemen we een bus vanaf de parkeerplaats Honokidaira richting Tatamidaira, gelegen op 2.740 m. Onderweg passeren we fantastische uitzichten over de bossen vol herfstkleuren. Rood, geel en oranje bladeren vormen hier een levend schilderij.
Helemaal boven zijn verschillende wandelpaden uitgezet. Eerst beklimmen we Mt. Fujimi (2.817m) en daarna Mt. Daikokou (2.772m). Vanaf de toppen kunnen we nog beter naar de bergen staren. De wonderlijke wolkenzee zorgt voor een adembenemend uitzicht over de Noordelijke Alpen. Hier moet je geweest zijn. Er zijn weinig plekken in Japan die buitengewoon uitzicht bieden op de omliggende natuurlijke schoonheid.

22 oktober Terug naar de bewoonde wereld
Door een fantastisch stukje natuur rijden we van Hirayu Onsen naar Takayama. Enorme bossen met schitterende herfst verkleuringen van bladeren vormen net een schilderij, waar ’s werelds beste landschapsschilders zich op uitgeleefd lijken te hebben. Donkere naaldbossen wisselen zich af met loofbomen in alle herfstkleuren. We kijken onze ogen uit. Dit is de herfst zoals herfst zou moeten zijn, volop kleur en de zon die prachtig op de bladeren schittert.

In de middag komen we in Takayama aan, een authentiek bergstadje in de Japanse Alpen dat wegens de grote hoeveelheid tempels ook wel bekend staat als ‘Little Kyoto’. Het is meteen duidelijk dat Takayama één van de grootste toeristische plekken in Japan is. Het kleine stadje is niet alleen omringd door schilderachtige natuur, maar is ook bekend van zijn culinaire kant. Vooral Hida rundvlees is één van de beste kwaliteit in Japan. Hida beef is een typisch gerecht uit deze streek en je vindt het in nagenoeg elk restaurant op de menukaart. Het vlees komt van zwartharig Japans vee, die opgroeit in de rijke natuur van deze omgeving. Het vlees is super mals en heeft een zoete smaak.
Tip: Bistro Kanzo serveert vlees waar je de vingers bij aflikt.

23 oktober Bergstadje Takayama
De oude binnenstad van Takayama is compact en in één dag gemakkelijk te voet te verkennen. In de vroege ochtend is het nog niet druk en kunnen we in alle rust bekijken. We dwalen door de nauwe straten en bewonderen de traditionele houten koopmanshuizen. De straten hebben een pittoreske uitstraling. Vele winkeltjes, sake brouwerijen, eettentjes en cafés nodige uit tot bezoek. Langs de rivier is een lokale markt uitgestald. Hier worden veel snacks en lokale producten verkocht.
In de loop van de ochtend wordt het steeds drukker, vooral busladingen Chinezen, maar ondanks de drukte heerst hier een gemoedelijke sfeer. Er rijden nauwelijks auto’s en mensen hebben geen haast.
We verlaten het oude centrum en volgen een gemarkeerd wandelpad in het tempelgebied. Op de Higashiyama wandelroute komen we weinig toeristen tegen, wat bijdraagt aan de zen ervaring. Zo leren we de rustige kant van Takayama kennen in de buurt van verschillende tempels en heiligdommen.
Later op de dag bezoeken we het openluchtmuseum Hida no Sato, waar meer dan dertig traditionele huizen uit de Edo periode te bezichtigen zijn. Deze verzameling van huizen ligt in de prachtige, bosrijke omgeving en tijdens de herfst periode is een plaatje om naar te kijken.

24 oktober Kyoto-Het mystieke Fushimi Inari

We nemen afscheid van landelijke Japan en vervolgen onze reis richting Kyoto, stad vol traditie en cultuur. Ik heb enorm uitgekeken naar deze stad en kan niet wachten om deze te gaan ontdekken.
Één van de bekendste  bezienswaardigheden van Kyoto is ongetwijfeld Fushimi Inari. Deze tempel is vooral bekend geworden door de duizenden rode poorten die je ongetwijfeld ooit voorbij zag komen. Torris, zo worden deze poorten genoemd, hebben een diepe betekenis voor de Japanners en worden massaal bezocht. Het kronkelende pad leidt naar de heilige berg Inari, op 233 meter. De bosrijke omgeving draagt zeker bij aan de mystieke sfeer, die hier heerst. Jammer dat het regent want ik had graag het pad de berg omhoog gelopen.

Verder zoeken we vermaak bij het treinstation. Dit station is ontzettend modern. In het enorme gebouw naast het station zelf, zijn er tal van winkels, restaurants en andere voorzieningen. Ook de directe omgeving van het station oogt super modern. Vlakbij is de grote Kyoto Tower te vinden, waar vanaf  je een mooi uitzicht over de stad zou moeten hebben, maar zeker niet in deze weersomstandigheden.

25 oktober Kyoto-Bamboebos, Zilver Tempel en Gion
Het houd er niet op met regenen, maar toch staan we vroeg op en gaan richting Arashiyama wijk. Het beroemde bamboe bos ziet altijd heel spectaculair uit op de foto’s, maar als je daar werkelijk bent, valt het wat tegen. Het is een pad door een bamboebos die al voor 8.00 uur in beslag genomen wordt door jonge lui die enkel de foto’s voor sociaal media komen maken. Als je de wandeling over het pad maakt, merkt je pas hoe bijzonder deze plek is. Bamboe groeit hier zo hoog dat je de hemel niet meer ziet. In dichtbije omgeving van het bos liggen verscholen tempels in een prachtig stukje natuur. Vooral het bos bij Giouji Tempel met zijn enorme moskleden ziet er sprookjesachtig uit.
In het andere deel van de stad ligt een Zilver Paviljoen, beter bekend als Ginkaku-Ji.tempel. De zilver tempel is nooit zilver geweest. De naam zou bedoeld zijn als contrast met de gouden tempel. Het gebouw zelf is niet zo spectaculair, maar omliggende tuinen zijn wondermooi. De tuin bestaat vooral uit mossen, bomen en struiken en de kleur groen is dan ook overweldigend. Het pad door de tuin loopt richting een heuvel wat een mooi uitzicht biedt over het paviljoen, de tuinen en de stad.

Tegen de schemer moet je in de uitgaanswijk Gion zijn. Dit is de beste tijd om Geisha te spotten. We dwalen door de achterstraten, de oude theehuizen en geplaveide straatjes dragen zeker bij aan een charme van het oude Kyoto. Ineens zien we in het donkere zijstraatje een geisha, die zich haast naar haar avond afspraak. Een bizarre ervaring om dit zo dichtbij mee te mogen maken. Later in de grote straat zagen we nog paar maiko’s voorbij lopen. Dit gebied is een afspiegeling van de traditionele cultuur en zeker een must tijdens een bezoek aan Kyoto.

26 oktober Kyoto-Tempels van O’hara en Gouden Tempel
Het hedendaagse Kyoto is een moderne miljoenenstad, maar verspreid over de gehele stad en langs de buitenrand vormen de tempels oases van rust. In de vroege morgen rijden we richting O’Hara, een buitenwijkje van Kyoto, gelegen in de landelijke omgeving. Hier vind je een verzameling van de boeddhistische tempels. We bezoeken Sanzen-in en Jikko-in. Sanzen-in ligt in een sublieme natuurlijke omgeving, waar de paden omzoomd zijn met grote bomen. Jikko-in is een kleinere tempel met een prachtig aangelegde tuin.
Later op de dag bezoeken we Nishiki Market, gelegen midden in het shopping gebied. Deze overdekte markt staat vol met kraampjes waar je lekker Japans eten kunt proeven, maar het is ontzettend druk.
Één van de belangrijkste trekpleisters van Kyoto is Kinkajuji Tempel, ook wel het Gouden Paviljoen genaamd. De tempel is bijna helemaal omringd door water wat een prachtig beeld geeft. De bovenste twee verdiepingen zijn bedekt met bladgoud en toen we er aan het einde van de dag aan kwamen, schitterde het door de zon. De tempel is zo mooi dat die in 1950 in brand was gestoken door een verwarde monnik, maar gelukkig herbouwd en opnieuw met bladgoud bedekt.

Na drie dagen in Kyoto, kan ik concluderen dat Kyoto bij aankomst voelt als iedere grote drukke stad. Maar als je er moeite voor doet, kan je de vele schatten ontdekken. Heilige tempels verscholen tussen de winkels, oude theehuizen tussen de moderne restaurants en mysterieuze geisha’s in de oude wijk Gion, waar ze nog steeds werkzaam zijn. De charme van Kyoto ligt juist in deze details.

27 oktober Nara en Koya-san
In Nara vind je veel schatten uit het verleden, die veel over de traditionele Japanse cultuur vertellen. Nara was ook de voormalige hoofdstad van Japan. Er zijn veel kleine tempels en heiligdommen rond Nara Park, maar Todai-ji is de beroemdste. Dit is het grootste houten gebouw ter wereld waar een hoog bronzen Boeddhabeeld van 15 meter te vinden is. In het park eromheen vind je heilige herten, die de parken rondom tempels beschouwen als hun thuisbasis.

Tip: Restaurant Kanotsuki by Syoka in Nara serveert kleine gerechtjes die eruit zien als de kleine schilderijtjes. Daarna kunt je zelf je sushi samen stellen die voortreffelijk smaakt.
We verlaten Nara en rijden door naar Koya- san. Eenmaal boven komen we in het dorp waar toeterende auto’s, bontgekleurde mensenmassa’s en futuristische hoogbouw plaats gemaakt hebben voor fluisterende bossen en serene tempels.
Hotels heb je hier niet want overnachten doe je in één van de honderd tempels. Ook wij logeren in een tempel. We krijgen een kamertje voorzien van een tatami vloer, uitsluitend veganistisch eten en slapen op een traditioneel Japans futonbed (matras op de grond). Hier leef je volgens de sobere regels van de monniken. We mogen aanschuiven voor een meditatiesessie, ochtend ceremonie en vuurritueel. In het dagelijks leven ben ik helemaal niet spiritueel aangelegd, maar hier doe ik graag een dappere poging.

28 oktober Schiereiland Kii
Voor we de Koya-san gaan verlaten gaan we nog een wandeling maken over de begraafplaats. Okuno-in ligt midden in de dichte bos en is de grootste begraafplaats van Japan. Tussen de torenhoge bomen zijn 200.000 graven te vinden. Sommige zijn heel recent geplaatst en andere liggen er al eeuwen. Het pad leidt ons naar talloze beelden, kleine altaartjes, bouwwerken en tempels. Een mysterieuze plek waar je uren door heen kan wandelen.
Verblijf in Koya-san hebben we als een meerwaarde van onze reis ervaren. Het was een bijzondere ervaring om ook deze kant van Japan te leren kennen.
We verblijven nog op het schiereiland, het land van Goden. Hier loopt de eeuwenoude pelgrimsroute Kumano Kodo. Samen met de Camino de Santiago zijn dit de enige twee pelgrimsroutes die op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staan. Nog steeds bewandelen veel pelgrims deze route, zowel uit religieuze als recreatieve overwegingen.
De natuur van het schiereiland is erg mooi wat goed te zien is bij Dorokyo Gorge in het dorp Totsukawa. Een schilderachtige plek, waar je verticale kliffen en vreemd gevormde rotsen kan zien.

29 oktober Van Kii naar Nagoya
Op Kii schiereiland heerst een mystieke sfeer. Al voordat het boeddhisme in de zesde eeuw naar Japan kwam, werd deze omgeving door lokale bewoners beschouwd als een heilige plek. Ze zagen de bergen, watervallen en bomen als goden. We rijden richting één van drie bekendste heiligdommen in dit gebied Kumano Nachi Taisha. Het complex gelegen aan de pelgrimspad Kumano Kodo is zeer indrukwekkend. Het Kumano-gebied ligt ver van de gebaande paden en is nog niet ontdekt door de massa’s.
We zouden graag nog meer plekken willen ontdekken op dit schiereiland, maar regen gooit roet in het eten dus besluiten we richting Nagoya te reizen voor onze laatste overnachting.
Morgen vliegen we naar huis.

In drie weken trokken we door centraal Japan. Een fascinerend land met vele contrasten. Idyllische dorpen met oude culturen tegen over moderne gewoontes, hypermoderne gebouwen en eeuwenoude tempels, de twee werelden die vaak naadloos in elkaar overgaan. Japan is voor mij een bizar leuk land.
We hebben voornamelijk genoten van de overweldigende natuur, van de fantastische Japanse keuken en van de verwarmde toiletten. Wat een uitvinding!
Ondanks veel regen, vond ik Japan in warme herfsttinten fantastisch en ik kan me niet voorstellen dat er een mooier seizoen is om naar Japan te gaan.

Voor meer foto’s volg deze link.