Kefalonia en Zakynthos 2021
Ionische eilanden van Griekenland
Hoera! Nederlanders mogen weer reizen naar het buitenland. Al is het reisaanbod nog steeds sterk beperkt, we zijn door het dolle heen.
Griekenland gaat als één van de eerste op geel dus onze zoekactie is meteen gestart, maar wat moet je kiezen in het land met vele eilanden, waar ieder een eigen unieke charme heeft?
Nou, één ding is zeker, we willen ver van massa toerisme, op zoek naar rust, ruimte en mooie natuur.
Toen ik de jaloersmakende plaatjes van parelwitte stranden, omringd door helder water in verschillende tinten blauw tegen kwam, wist ik het zeker. Het wordt Kefalonia.
12 juni Kennismaking met het eiland
Het grootste eiland van Ionische archipel in tegenstelling tot veel van andere Griekse broertjes is niet het favoriete eiland bij toeristen en “Joost mag het weten waarom”?
Al vanaf het vliegtuigraam is te zien dat eiland veel te bieden heeft. Zeer gevarieerd landschap van groene bergen, afgewisseld door rotskusten en hoge kliffen, valt bij ons gelijk goed in de smaak.Op het vliegveld halen we de auto op en gaan meteen de omgeving verkennen.
We rijden richting Katavothres, waar de oude watermolen nog steeds te bewonderen is. Het bijzondere aan dit plaatsje is dat het zeewater door ondergrondse tunnels vloeit en aan de andere kant van eiland in Sami bij het dorpje Karavomylos terechtkomt. Verder is deze omgeving een combinatie van de azuurblauwe wateren, prachtige kliffen en imponerende bergen, dat resulteert in adembenemende plaatjes.
In de middag nemen we de ferry vanaf Argostoli naar Lixouri. Bij restaurant Mezzo werd meteen duidelijk, dat ook op culinaire vlak, zitten we op Kefalonia, helemaal goed.
Tijdens ons verblijf logeren we in Tramonto suites, op het schiereiland Paliki.
13 juni In het hart van Kefalonia
In de ochtend vertrekken we richting de hoogste berg van Kefalonia.
Mt. Ainos ligt op 1628 m, midden in het nationale park, omgeven door natuurgebied, waar veel zeldzame bomen en planten groeien. Helemaal vanuit de top is het uitzicht minder spectaculair, maar alleen de weg er naar toe is de moeite waard om te rijden. Het is een ongerept uitgestrekte gebied met uitzonderlijke uitzichten. En als we langs diepe afgronden rijden, moet ik af en toe even slikken. In de winter zijn deze toppen bedekt met sneeuw, wat een bijzonder contrast moet vormen met de nabijgelegen warme kust.
Midden op het eiland liggen een aantal grottenstelsels, die je kunt verkennen. We kiezen om te gaan varen op het Melissani Lake. Wat het meer zo bijzonder maakt, is dat er recht boven het meer een groot gat in het dak van de grot zit. Rond het middaguur schijnt de zon door een opening in het plafond van de grot en zorgt daarmee voor een bijzonder kleurspel op het water. Al moet ik toegeven dat ik er meer van had verwacht. Het rondje op de roeiboot duurde slecht 5 minuten.
In de middag rijden we nog een mooie kustroute van Sami tot Agia Effimia. Hier, aan de oostkust liggen de mooiste baaitjes. Overal zijn scherpe steile rotsen, die kleine strandjes omarmen. Ik blijf foto’s maken, zo mooi om te zien!
En dan op weg naar ons hotel stopen we bij het beroemde Myrtos baai, aan de westkust van Kefalonia. Een grote baai met een parelwit strand wordt omringd door kalkstenen rotsen en zeker van bovenaf is adembenemend om te zien! Ik ken ze niet allemaal, maar dat Myrtos wordt beschouwen als één van het mooiste baaien van Griekenland, kan ik helemaal begrijpen.
14 juni Kleurrijke dorpjes
Vandaag is het noorden aan de beurt. Via de Myrtos baai rijden we naar een klein, pittoresk kustdorpje Assos, die door vele gezien wordt als één van de mooiste plekjes van Kefalonia.
Het dorp ligt aan twee baaien en is bereikbaar over een steile weg met haarspeldbochten. Van veraf is goed zichtbaar hoe de pastelkleurige huisjes het schiereiland verbinden met het vaste land van Kefalonia.
Op het schiereiland staat XVI-eeuwse kasteel, die toendestijds gebouwd is met de intentie om de stad te beschermen en later diende als een gevangenis. Het kasteel is goed te voet te bereiken en het uitzicht vanuit boven is fenomenaal!
In het centrum is een haventje, terrasjes, kiezelstrandje en reeks gekleurde huisjes. Als je iets verder doorwandelt kom je nog vervallen Venetiaanse huizen tegen, maar met een beetje fantasie kan je bedenken hoe mooi ze ooit geweest zijn.
De tweede bestemming voor vandaag is Fiskardo, maar eerst stopen we voor de lunch bij Alati All Day bar en restaurant (aanrader), prachtig gelegen aan het piepkleine Alati Beach. Dit verscholen strandje tussen de witte rotsen is een ruwe diamant.
Het centrum van Fiskardo heeft tal van smalle straatjes met leuke winkeltjes, bars en tavernes. Langs de kade staan de authentieke pastelgekleurde huisjes in de oude Venetiaanse bouwstijl. Als één van de weinig dorpen van Kefalonia, werd Fiskardo nauwelijks getroffen door de aardbeving van 1953. Hier krijg je een goede indruk van hoe de dorpen op Kefalonia eruit zagen voor de aardbeving. Er is één nadeel: het dorpje is zeer populair bij zeilers, waardoor de haven vol ligt met zeilboten.
Bij Nisoi Vardianni Tavern, vlakbij Xi beach, genieten we van een culinair hoogstandje, een gegrilde inktvis.
15 juni Het zuiden van Kefalonia
Wat ons zeker opvalt, dat het hier bijzonder rustig is op het eiland, of het door corona komt of door het laag aantal inwoners, als toerist heb je hier alle ruimte.
Vandaag gaan we het zuiden van Kefalonia verkennen. Het dorp Skala ligt op het zuidelijke puntje van het eiland en is na Lassi de drukste plaats van Kefalonia, maar nu in de corona tijd is zelfs hier bijzonder rustig. Verder verkennen we de zuidelijkste stranden: Avitos Beach, Spartia Beach, Achios Thomas Beach, één voor één, mooie plekjes.
Langs de prachtige kustweg rijden we door naar Poros. Het is een schilderachtig havenstadje, waar met bomen begroeide bergen en de zee bij elkaar komen. Hier in het zuiden is veel groener dan in het noorden van Kefalonia.
Vanuit pittoresk havenplaatje Sami rijden we via het binnenland naar ons verblijf. Het glooiende en groene landschap sieren vele smalle cipressen, wat doet me gelijk denken aan Toscane.
Onze culinaire ontdekking brengt ons bij Capitein Niclos, een traditionele familie taverne, die heerlijke gerechten serveert!!
16 juni Rondje door schiereiland Paliki
Wat velen niet weten, is dat Kefalonia behalve het hoofdeiland ook nog een schiereiland rijk is. Dit schiereiland heet Paliki en is met een kleine punt aan de rest van Kefalonia verbonden. Voor ons is het bekende terrein, want hier, in het zuiden staat ons hotel.
Hier heerst nog steeds de Griekse charme: authentieke tavernes, kleine dorpjes met een handje vol bewoners, groene berghellingen en vele geitjes.
In het noorden vind je Myrtos en Petani Beach, die behoren tot de mooiste stranden van Kefalonia, maar ook stranden in het zuiden zijn meer dan een vermelding waard: Amos beach, Megas Lakos of Lagadakia.
De hele westkust van Paliki is erg steil met hoge rotsen, veel stranden zijn er niet en die er zijn, zijn met de auto haast niet bereikbaar. Rondreis door het schiereiland geeft toegang tot de mooiste ongerepte natuur en uiteenlopende landschappen. De schoonheid van hagelwit strand van Myrtos, omgeven door kalksteenkliffen met turquoise water dat de zon weerkaatst staat in schril contrast tegen over het rode zand van Xi beach. Het lonkt zeker om de smalle, kronkelende paden in te rijden, die vaak leiden naar afgelegen stranden, zoals Agia Eleni. Een prachtig ongerepte strand, waar je de grote kans hebt om helemaal alleen te zijn!
17 juni Bezoek aan Zakynthos
Zakynthos kende ik enkel van de plaatjes, onder andere veel gefotografeerde Shipwreck Beach, die tot ieders verbeelding spreekt.
Aangezien vanuit Kefalonia dagelijks (enkel in het hoogseizoen) een ferry richting Zakynthos gaat, besluiten we om daar een kijkje te gaan nemen.
Na een overtocht van ruim 1,5 uur komen we vroeg in de ochtend aan in het havenstadje. We merken meteen dat hier veel drukker is dan op Kefalonia. Op parkeerplek arriveert een bus vol toeristen…
We besluiten om meteen een bootexcursie richting de blauwe grotten, ook genoemd “Blue caves”, te boeken. Tot onze verbazing zitten we alleen op de boot. Het bleekt dat iedereen gecombineerd excursie naar de caves en Shipwreck beach boekt. Nu, in de tijd van corona hebben we helemaal geen zin om ons tussen de mensen massa te bevinden, dus we zijn erg blij met ons privé bootje. Onze schipper is een aardige jongeman met een flinke dosis ervaring. Tot precisie manoeuvreert hij tussen de kalksteenrotsen om het zonlicht mooi weerspiegelt in het zeewater aan ons te laten zien.
Hier en daar zien we een prachtige blauwe kleur, wat meteen de naam van deze plek verduidelijkt.
Daarna rijden we door richting het uitzichtpunt op Navagio Beach. En inderdaad…het uitzicht op het strand met een scheepswrak is hier fenomenaal!!! Dit scheepswrak vormt samen met het witte strand, de hoge kliffen en helderblauw water het perfecte plaatje! Het strand is enkel per boot te bereiken en is erg toeristisch, wat van bovenaf goed merkbaar is.
Vanaf hier dalen we verder naar het zuiden richting Cameo island en schildpadden eiland Marathonissi.
Buureiland Zakynthos is bekend om de broedplaats en het leefgebied van de grote careta-careta schildpadden. Het is hier zo druk bij de bootjes, dat we besluiten een kort privé toertje te boeken. Verder rijden we eiland helemaal rond en bezoeken nog een aantal stranden, waarvan Dafni Beach en Xigia Beach, vonden we wel de mooiste. Vanuit het terras van Latas Café Bistro genoten we van het uitzicht over de Zakynthos stad om vervolgens met de avond ferry weer terug te keren naar Kefalonia.
Wat ons opviel? Zakynthos is meer toeristisch en duurder dan Kefalonia. Het noorden is rustiger en ongerepter dan het drukke zuiden. Als ik iemand zou moeten aanraden: ga naar Kefalonia en doe een dagje Zakynthos aan. In één dag kan je een aardig indruk krijgen over dit kleine Ionische eiland.
18 juni Langs de ongerepte strandjes
Op Kefalonia vind je genoeg stranden om een handdoekje te leggen. Zelfs op de populaire stranden is er altijd een plekje. Je zou verrast zijn, hoeveel strandjes hier er zijn, van klein afgelegen kiezelstranden tot langgerekte kustlijn met goudkleurig of zelfs rood zand. Echter heb ik nog één wens, varen langs de afgelegen strandjes, die enkel per boot te bereiken zijn. Zo gedacht, zo gedaan.
In het piepkleine havenplaatje Agia Kiriaki, in het noorden van Paliki, huren we een bootje en varen langs de magische plekjes: Vouti Beach, Blue Lagoon, Kamari Beach, Fteri Beach en Amidi Beach. Allemaal met wit zand en verfrissend turquoise zeewater, die zo helder is, dat je tot meters diep de bodem ziet. Een fantastische afsluiting van onze vakantie.
Voor we het eiland definitief zullen verlaten, gaan we nog een keer onze smaakpapillen strelen bij Capitein Niclos.
19 juni Afscheid van Kefalonia
In de ochtend nemen we een ferry vanuit Lixouri naar Agrostoli om vervolgens door te rijden richting het vliegveld.
Kefalonia zal voor ons altijd een bijzondere bestemming blijven. En of het kwam door corona, dat we na een lange tijd eindelijk op reis konden, of door de schoonheid, die eiland te beiden heeft….De uitzichten vanaf de kliffen zijn fenomenaal. Groene bergen eindigen abrupt in het turquoise zeewater. Smalle bergweggetjes leiden tot slaperige dorpjes. Bontgekleurde huisjes vormen samen pittoreske stadjes. De bootjes meren aan in de havens. In de gezellige taverna’s eet je de lekkerste vis… Iedere dag ontdekte ik er iets nieuws.
Voor meer foto’s volg deze link