Lanzarote 2021
Het eiland van vulkanen
Na een luie vakantie op Kefalonia is het tijd voor een meer fysieke inspanning. We vliegen voor een week naar Lanzarote… Tja, we wisten niet precies hoe de vakantie zou gaan verlopen…Blijven de grenzen nog open? Kunnen we wel weg? We hebben dus besloten om onze vakantie te spreiden, en zo gaan we in korte tijd al weer op reis.
22 juni Geland op de Maan
Door de eerste aanblik vanuit het vliegtuig zien we dat Lanzarote een kaal en donker eiland is. Groot contrast tussen vulkanische landschappen en de kleine witte dorpjes, meer is er niet te zien.
Lanzarote heeft als beleid dat huizen niet meer dan 4 verdiepingen hoog mogen worden gebouwd. Bovendien dienen de huizen altijd wit geschilderd te worden. Dit beleid is ingevoerd door de beroemdste kunstenaar Cesar Manrique, om harmonie in het landschap te realiseren.
Vanaf het vliegveld is nog maar een klein stukje rijden richting ons hotel, prachtig omzoomd door de hoge palmbomen en cactus tuin.
Hotel Seaside Los Jameos Playa
23 juni Vulkanisch zuiden
In de vroege ochtend gaan we op pad en maken kennis met het rauwe natuurgeweld van vulkanische landschappen en steile kliffen, die metersdiep in de onstuimige Atlantische Oceaan verdwijnen.
Wat me direct opvalt, naast enkele palmbomen, cactussen en mossen, is hier nauwelijks begroeiing. Het is sober weer en dan lijkt het landschap buitenaards en surrealistisch. De kleur zwart voert de boventoon. We rijden door vreemde en interessante rotsformaties.
In het reservaat Charcos de Los Clicos bezoeken we een buitengewoon groen meertje en later de ruwe lavarotsformaties bij Los Hervideros.
Charcos de Los Clicos
Bij een klein vissersdorpje Playa Quemada maken we een wandeling in het Ajaches massief. Kaal, dor en sober gebied, die weliswaar onaantrekkelijk klinkt, maar zeker indrukwekkend is.
In de middag rijden we met onze auto door de Timanfaya N.P., waar de sporen van vulkanisch verleden goed zichtbaar zijn. Door het unieke landschap waan ik me even op een andere planeet, alsof ik op de maan ben geland!
24 juni Binnenland van Lanzarote
Het is vandaag weer bewolkt dus ons plannetje om het hart van Timanfaya park te bezoeken, moeten we weer uitstellen.
We rijden richting een klein kustplaatje Famara. Hier vinden we een prachtig zandstrand met zicht op het eiland la Graciosa en enorme kliffen. Playa de Famara staat namelijk bekend om haar rotsachtige uiterlijk en wilde zee. Het is duidelijk dat deze plek geliefd is bij surfers, die in grote getalen te vinden zijn op de hoge golven. In het dorpje vinden we simpele huisjes en een paar cafeetjes. Het hangt hier relaxte en gemoedelijke sfeer. Juist omdat het strand het ruige karakter heeft en veel mensen afschrikt, kun je hier in alle rust genieten van het prachtige uitzichten en sportieve surfers.
Famara
Daarna rijden we door naar Tequise, de voormalige hoofdstad van Lanzarote. Tequise is voornamelijk beroemd om zijn drukbezochte zondagsmarkt, maar in tijden van corona lijkt ons dat geen goed idee dus bezoeken we het stadje op doordeweekse dag. In de wijde omgeving is de toren van La Iglesia de Nuestra Senora de Guadalupe al te zien. Deze toren is de hoogste van het eiland. In de nauwe straatjes van de historische oude stad zien we reeks witgekalkte kleine en grotere huizen, de typische Lanzarote architectuur, die overigens ook te zien is in het dorpje Haria, gelegen in het dal van duizenden palmen.
Het eiland is voornamelijk bedekt met kraters, ravijnen en gestolde valleien van lava, maar naast het vulkanisme heeft ook Cesar Manrique een stempel op het uiterlijk van Lanzarote gedrukt. Hij wist kunst en natuur met elkaar te verbinden en was verantwoordelijk voor het ontwerp van de belangrijkste bezienswaardigheden van het eiland. Om het werken van de maestro te bewonderen, bezoeken we de Cactustuin. Het is absoluut prachtig!
Cactus Garden
25 juni Bezoek aan La Graciosa
Als je het internet moet geloven is een bezoek aan een ongerept eilandje la Graciosa een must. Dit kleine eiland maakt deel uit van het natuurpark Archipel Chinijo, ligt aan de noordkust van Lanzarote en heeft slechts een paar honderd bewoners.
In de vroege ochtend nemen we de ferry vanuit Orzola naar Caleta del Sebo. De overtocht duurt een kleine half uurtje.
La Graciosa – Caleta del Sebo
Het valt ons meteen op dat het eiland bedolven is onder het zand. Zelf midden in het dorp zijn geen geasfalteerde padden, maar enkel stoffige zandgrond. We huren elektrische fietsen en gaan op avontuur.
La Graciosa is een vulkanisch gebied die vijf vulkanen omvat. Tussen deze toppen bevinden zich velden van as gemend met zeezand. In dit dorre woestijn gebied groeien slechts een paar struiken.
Onverharde wegen leiden ons naar reeks meest bijzondere hoeken en prachtige baaien met zandstranden. Het mooiste strand van het eiland is Playa de las Conchas, 600 meter lange witte zandstrand, die zich uitstrekt tot aan de voet van de vulkaan Mt. Bermejo.
We hebben alle verborgen hoeken van het eiland bezocht. Het landschap is prachtig. Dit eiland is voor speciale reizigers, degenen die gevoelig genoeg zijn om te genieten van de natuur, stilte, schoonheid en natuurlijk de zon op de afgelegen stranden.
La Graciosa
Rond La Graciosa zijn ook verschillende duikplekken. De bekendste is Punta la Coccina waar duikers tussen de rotsformaties en bogen verschillende vis soorten tegen komen.
Laat in de middag komen we weer terug op Lanzarote. Onderweg naar ons hotel, maken we nog een stop bij lagune Charca de la Novia. Lavaformaties die als een rif voor de kust liggen. Deze plek bestaat deels uit zand, maar ook deels uit vulkanische stenen. Deze combinatie met een azuurblauwe zee is enorm bijzonder om te zien en bijna exotisch te noemen.
26 juni Los Ajaches N.P. en Timanfaya N.P.
Lanzarote kenmerkt zich door vulkanisme en berglandschappen.
In de vroege ochtend gaan we richting Los Ajaches, een spectaculair gebied in het zuiden. Steile kusten en uitgestrekte dalen in aardetinten, slechts afgewisseld door een verdwaalde groene cactus, domineren deze bergachtige en eenzame regio.
Los Ajaches N.P.
Hier vind je een reeks witte zandstranden en prachtige baaien, die één van de mooiste kustgebieden van het eiland vormen. Het zijn kleine ongerepte stranden met turkoois water, die onderdeel zijn van een beschermd natuurgebied en waar je nog steeds kan genieten van een prachtig natuurlandschap.
Los Ajaches N.P.
Dat Lanzarote een eiland van vulkanen is, wordt duidelijk wanneer je het Nationaal Park Timanfaya bezoek met als hoogtepunt de Vuurbergen: de Montañas del Fuego.
Timanfaya N.P.
In de middag stappen we in de bus voor een rit door bijna buitenaards aandoend plek, die ontstaan is door de vulkaanuitbarstingen van 1730 tot 1736. De gele, bruine en rode tinten vormen hier een adembenemend landschap. Ondanks dat alles een grote vulkanisch veld is en uit lava bestaat, zien we nooit twee keer hetzelfde uitzicht. De pure schoonheid van de rode en gitzwarte aarde is ongerept gebleven. Gestolde lavavelden, griezelige lavaformaties en enorme kraters geven ons gevoel dat we op Mars zijn beland. Deze busrit is een traktatie!
Timanfaya N.P.
Daarna stopen we bij restaurant El Diablo, waar de kippendijen door de vulkanische hitte worden gegrild en een mannetje met een emmer af en toe water in een gat giet, dat er drie seconden later als een geiser weer uit spuit. De vulkanen mogen dan gedoofd zijn, maar je staat hier nog steeds in direct in contact met de gloeiend hete aardkern.
27 juni Los Volcanos N.P.
Wandelen op Lanzarote is als een wandeling op de maan. De grote vulkaanuitbarstingen lieten een spectaculair landschap achter. Hier loop je midden in het vulkaangeweld.
In het Timanfaya park kan je enkel georganiseerde wandelingen maken, maar in het los Volcanos park kan je wandelen zonder gids.
De mooiste wandeling is die naar Caldera Blanca dus we trekken onze wandelschoenen aan en gaan in de vroege ochtend al op pad.
Vanaf Playa Mancha rijden we landelijke weggetje in tot aan de parkeerplaats. Hier begint onze wandeling.
Wandeling naar Caldera Blanca
Door een goed aangelegd lava pad van 2 km lopen we tussen de lava velden door tot aan Montana Calderetta, een kleine krater, die via het zijweggetje goed te bereiken is.
Daarna lopen we verder richting een pad, dat ons brengt naar de rand van de grote krater.
Caldera Blanca
Gelukkig heb ik al voorbereidend werk gedaan en wist ik dat we deze wandeling tegen de klok in moesten starten, dus niet de eerste linker pad volgen maar even stukje verder op en om de berg heen lopen. In het begin is deze pad breed en comfortabel, maar het laatste stukje naar boven is even zoeken. We moeten via paadjes en enig klimwerk ergens rechtsaf naar de top. Even op gevoel wisten we de top te bereiken. Ondanks veel wind genieten we van boven af van de fenomenale uitzichten over desolaat landschap. We lopen net geen volle rondje om de krater om vervolgens via een andere kant te dalen richting de parkeerplaats. Met alle stops hebben we 3,5 uur over bijna 10 km gedaan. Mocht je er weinig tijd voor hebben, je kan ook kiezen om enkel naar het uitzichtpunt te lopen over de Caldera en weer terug.
28 juni De werkjes van Cesar Marnique
Lanzarote is niet zo’n groot eiland en eigenlijk is een week al voldoende om alles te zien.
Vandaag gaan we weer richting het noorden, het minst bezocht stukje eiland, maar eerst stoppen we bij la Cueva de los Verdes-Grotten van de Groenen. Deze grotten zijn het resultaat van een uitbarsting van de Corona-vulkaan (wat een toepasselijke naam).
Samen met een gids maken we een wandeling door een spectaculaire lavabuis en komen veel te weten over mythologie en legendes, maar ook over het ondergronds landschap. Het is niet alleen een van de meest interessante vulkanische formaties op het eiland, maar ook een van de langste vulkanische galerijen ter wereld. Deze wandeling heeft een grote indruk op ons gemaakt.
la Cueva de los Verdes
Daarna gaan we richting Los Jameos del Aqua, een reeks lavagrotten, die ook deel uit maken van een vulkanische buis, ontstaan door de uitbarsting van de zelfde vulkaan. Hier in een ondergrondse meer spotten we albino kreeftjes en verder zijn we getuigen van hoe de plaatselijke kunstenaar Manrique dit natuurwonder heeft aangepast en omgevormd tot centrum van kunst en cultuur.
Het kiekje van een kromme palmboom boven het turquoise water van het zwembad vind je op talloze ansichtkaarten terug.
Voordat we terug gaan naar Playa del Carmen, maken we nog een stop bij het uitkijkpunt: Mirador del Rio. Dit spectaculaire bouwwerk van César Marnique is gebouwd van natuurlijke materialen en in volledige harmonie met de natuurlijke omgeving. Het biedt een spectaculair panoramisch uitzicht op het eiland La Graciosa, enorme Risco de Famara kliffen en woeste Atlantische Oceaan.
29 juni Goodbye Lanzarote
De laatste dag op het eiland gebruiken we om een bezoekje aan Arrecife te brengen. We wandelen door de oude visserswijk en langs het winkelstraatje.
In de loop van de middag rijden we richting luchthaven voor onze terug vlucht naar huis.
Arrecife visserswijk
Het landschap van Lanzarote bleef me verbazen. Er zijn zoveel mooie plekjes!
De zwarte lavastranden zijn uiteraard iets wat je niet mag missen, maar ontdek ook de verrassende en bijzondere natuur: roodgekleurde vulkanische landschappen, zoutpannen, cactusplantages, grotten en lavatunnels.
Vergeet ook niet de werkjes van César Manrique, die enkele jaren in New York woonde en met net zoveel heimwee als ideeën naar zijn eiland terugkeerde. Hij heeft een enorme stempel op Lanzarote gedrukt met zijn eigen ontwerpen en bouwwerken.
Het was zeker geen liefde op het eerste gezicht, maar Lanzarote heeft zo veel te bieden, dat ik met een dag meer van het eiland ben gaan houden. Wat heeft dit eiland me verrast….
Voor meer foto’s, volg deze link.