Argentinie/Chili

Noord Argentinië en Chili 2011

Van Buenos Aires via de Andes en de Atacama woestijn naar de grootste watervallen ter wereld!

Dit jaar gaan we naar Argentinië en Chili.
De meeste toeristen trekken naar Patagonië, maar we gaan het minder bekende noorden van beide landen verkennen.
Desolate hooglandwoestijnen en imposante bergmassieven rondom Salta, gecombineerd met het fascinerende woestijngebied en tropische regenwouden rondom de Iguazú watervallen.

11 augustus Amsterdam-Buenos Aires
Na maanden voorbereidingen kan de reis eindelijk beginnen.
Met de avondvlucht vliegen we via Rome naar Buenos Aires.

12 augustus Buenos Aires
Vroeg in de ochtend komen we in Buenos Aires aan.
We droppen onze bagage in het hotel en gaan ontbijten. Veel tijd hebben we niet want er staat een city tour voor vandaag gepland.
Met een Argentijnse student Enrique gaan we de stad verkennen.
We beginnen in het centrum van de stad op Plaza San Martin, waar we de 200 jaar oude ficus boom bewonderen.
We wandelen richting de Avenida 9 de Julio. De straat heeft liefst 18 rijbannen naast elkaar en het is de breedste straat ter wereld. De stoepen aan de twee zijkanten van de straat liggen bijna 140 meter uit elkaar. Het is onmogelijk om deze straat in één keer te oversteken.
Even later bezoeken we de Casa Rosada, het presidentiële paleis met het beroemde balkon, waarvan Evita Peron met “Don’ t cry for me Argentina” het volk toe spraak. Dit huis ligt aan de Plaza de Mayo, beroemd vanwege de protesten van de Dwaze Moeders die hun zonen verloren tijdens het dictatoriale bewind.
Met de stadsbus gaan we richting La Boca, een mooi plekje in de stad. In deze volkswijk, waar ook Maradona is opgegroeid bezoeken we een pittoresk straatje met gekleurde huisjes genaamd Caminito.

Verder rijden we met de taxi door Puerto Madero. Hier bevindt zich de jachthaven van Buenos Aires, vol luxe jachten van de jetset van Buenos Aires.
De tour sluiten we af in Recoleta, waar we een begraafplaats bezoeken. Hier liggen de beroemde Argentijnen begraven, onder anderen, de bekende activiste Evita Peron.
Deze plek heeft weinig te maken met een standaard kerkhof. Het lijkt een verlaten dorp met tientallen straatjes en de complete familiegraven in de vorm van kleine huisjes. Bizarre plek!

13 augustus Buenos Aires
Vandaag gaan we zelf de stad in.
We bezoeken de oudste wijk in de stad, San Telmo.
In deze traditionele wijk wordt het leven nog geleefd zoals het vroeger was. Er is hier in de loop der jaren weinig veranderd. Nog steeds staat de wijk vol met koloniale huizen en statige panden. De meeste straten zijn kinderkopjes. Er zijn veel kleine antieke winkeltjes te vinden en authentieke tango barretjes, waar buiten op straat een tango wordt gedanst.
Op Plaza Dorrego, gaan we lekker op een terrasje zitten en genieten van het leven in deze gezelligste wijk van Buenos.
We eten een lekkere ossenhaas in het restaurant “Lezama’’ vlakbij het plein.
Eind van de middag brengen we nog een bezoek aan het oudste café van Buenos Aires, “Las Viloettas”.
Een lange rij mensen staan voor het café, wachtend op een vrij tafeltje.
We sluiten er bij aan…
Morgen vliegen we door naar Salta in het noorden van Argentinië.

14 augustus Buenos Aires – Salta
Na een goede vlucht komen we rond het middaguur in Salta aan, een zonnige stad vol koloniale gebouwen.
We brengen een bezoek aan de Iglesia San Francisco kerk met de hoogste klokkentoren van Zuid Amerika en bezoeken een prachtige Cathedral Basilica de Salta.
Vlakbij het sfeervolle plein Plaza 9 de Julio, bij “Dona Salta”, eten we heerlijke empanadas.
Salta, ook la Linda genaamd, wat “de mooie’’ betekend, doet deze naam ook een eer aan. De straten staan vol bloeiende bomen! De sfeer is relaxt en gezellig.
Voor het diner gaan we naar “El Viejo Jack”.
Op een aanraden van de ober bestellen we twee porties steak voor ons drieën.
We krijgen enorme lappen vlees van ongeveer 600 gram per portie, ongelooflijk mals!
Hier in Argentinië weten ze hoe je het vlees klaar moet maken. Grote stukken vlees in combinatie met een goed glas wijn zijn goddelijk te noemen!

15 augustus Salta
Gelijk na het ontbijt gaan we naar het busstation om onze gereserveerde kaartjes op te halen.
Daar aangekomen krijgen we het bericht dat we al vannacht vertrekken richting Chili.
Er is de afgelopen winter erg veel sneeuw gevallen op de hoge pas en ze willen geen risico nemen om te laat aan te komen. Deze pas mag momenteel alleen in konvooi over gestoken worden. Het wordt een spannende nacht in de bus! In het donker rijden over de Passo Jama van 4300 meter!
We hebben nog tijd dus gaan we met de Teletrafico (kabelbaan) naar Cerro San Bernardo, een berg van 1454 meter voor een prachtig uitzicht over de stad.
De rest van de middag brengen we door aan het zwembad van ons hotel, dan kunnen we lekker uitgerust aan de nachtreis richting Chili beginnen.

16 augustus Salta-Calama
Na een lange busreis komen we ‘s middag aan in Calama.
We konden niet in San Pedro uit stappen, omdat daar geen autoverhuurbedrijf is dus reden we nog door richting het eindstation.
Op het busstation staat al weer een verassing op ons te wachten. De gereserveerde bus voor de terugreis naar Argentinië, vertrekt een dag eerder dan gepland. Dat betekent een dag minder in de Atacama woestijn!
We slapen nog een nachtje in het hotel en morgen halen we onze auto op.

17 augustus Calama-San Pedro de Atacama
Vroeg in de ochtend gaan we naar het verhuurbedrijf en rijden we richting San Pedro.
San Pedro is een oase stadje in het hart van de gortdroge Atacama woestijn.
In de omgeving is veel te zien dus leek het ons heerlijk om een eigen auto te huren.
We verlaten de stad en al snel zien we dat we ons in één van de droogste plekken op aarde bevinden. Er zijn geen bomen, maar hoge vulkanen en uitgestrekte vlaktes.
We bezoeken de Valle de la Luna. Een prachtig maanlandschap. Het spel van wind, zon, zand, zout en steen heeft hier de meest vreemde creaties achtergelaten. Een fascinerend gebied!

Voor de avond regelen we een excursie naar het observatorium van de Franse astronoom Alain Maury. Het noorden van Chili staat bekend om haar heldere luchten en om deze reden is het een uitstekende plek om sterren te observeren.
We slapen in een heerlijk Eco Lodge, net buiten het dorp.

18 augustus San Pedro de Atacama
Het is ons gelukt om een ééndaags jeepexcursie te regelen naar Altiplano in Bolivia.
Er is maar één reisbureautje dat het doet en je moet geluk hebben dat tijdens je reis nog meerdere mensen ook de zelfde plannen hebben, want ze vertrekken pas bij vijf personen!
Samen met een Frans echtpaar gaan we op pad.
Bij de Boliviaanse grens, een klein hokje hoog in de bergen, krijgen we een stempel in ons paspoort en dan stappen we over in een jeep met een Boliviaans kenteken.
Onderweg zien we een Zorro, ook wel een Andes vos genoemd.
De eerste stop is Laguna Blanca. Het bevroren meer tussen de besneeuwde toppen, doet zijn naam vermoeden, alles in de omgeving is wit!
De volgende stop is Laguna Verde, gelegen aan de voet van de Licancabur vulkaan. Hoge, bruinroestige berg van 5916 meter staat mooi in contrast met een blauwgroen water van het meer. De groene kleur wordt veroorzaakt door een hoge concentratie aan lood, zwavel en calcium. De mineralen in het water en de altijd waaiende wind houden de lagune ijsvrij, maar wegens enorme sneeuwval van de vorige maand, is het meer nog een beetje bevroren.
We rijden verder door het droge, uitgestrekte woestijnlandschap. De kleuren bruin, rood, oranje, geel… gaan aan ons voorbij. Het lijkt of we op een andere planeet zijn beland. Adembenemend!

Het is erg koud, maar de prachtige natuur, maakt alles goed.
We stoppen bij Laguna Salada, gelegen aan de kleine zoutvlakte Salar de Chalviri. Hier mogen we zwemmen in de warmwaterbron. Ik denk er niet aan, hoe moet dat als ik uit dat warme bad kom?
Alle tijd dus voor de mooie omgeving.
Op 4900 meter hoogte bereiken we Sol de Manana, een geothermisch gebied vol kokende modderpoelen, pruttelende water, hete stomen en zwaveldampen.
We gaan weer omhoog. Regelmatig komen we jeeps tegen met mensen die meer dood dan levend op de achterbank van de auto liggen, happend naar zuurstof. Tot dusver hebben we daar zelf nog geen last er van.
En dan bedwingen we de hoogste pas van de tour, we zijn op 4980 meter!
We stoppen voor de lunch, maar veel tijd gunnen we ons niet, want we willen zo snel mogelijk bij Laguna Colorado aan komen.
Letterlijk en figuurlijk een hoogtepunt van de hele trip!
Nog nooit eerder heb ik zo’n mooi landschap gezien als hier! Roestbruine vulkanen steken af tegen de vele blauwe lucht, dankzij de micro algen is het meer water rood gekleurd en in het water staan honderden roze flamingo’s.
Een schitterend plaatje! Dit hadden we voor geen goud willen missen!

19 augustus San Pedro de Atacama
Vandaag maken we een uitstapje naar Aliplanico.
Door de zandstenen vlaktes met alleen hoge bergen en vulkanen aan de horizon rijden we tot aan Lagune Miscanti, een blauw meertje gelegen aan de voet van de gelijknamige vulkaan op 4300 meter hoogte.
Daar boven komen we in grote hoeveelheid sneeuw terecht. Dat bemoeilijkt de wandeling naar beide lagunes. Het kleine “zusje”, de Lagune Minigues, bewonderen we ook alleen van afstand.
Op de terugweg stoppen we bij de Salar de Atacama, een gigantische zoutvlakte van maar liefst 200.000 ha.
Bij Lagune Chaxa, een meertje midden in de zoutvlaktes zien we Chileense en Andes flamingo’s.
De zoutvlakte zelf is bruin gekleurd door het woestijnzand, dat hier heen is gewaaid. Dat geeft een beetje apart effect aan de witte laag zout, erg mooi om te zien. De zoutvlakte is omgeven door de Andes bergrug met diverse vulkanen, waaronder de vulkaan Láscar, de meest actieve in Chili.

20 augustus San Pedro de Atacama
Om 3.45 gaat de wekker!
We gaan op de excursie naar de El Tatio Geysers. Dit zijn het hoogst gelegen geisers ter wereld, op 4300 meter aan de grens met Bolivia.
Buiten is het nog steeds donker terwijl we 2 uur lang hobbelen over de ongeasfalteerde weg naar boven.
Rond 6.15 uur komen we aan op de bestemming.
Het is erg koud, maar een mysterieus landschap maakt alles weer goed.
Hete stoom in combinatie met de eerste zonnestralen vormt een schitterend plaatje!
Iedere ochtend, rond de zonsopkomst, komen deze geisers tot leven. Dit is te danken aan de aanwezigheid van een actieve vulkanen en de grote temperatuursverschillen tussen dag en nacht. Rond 10.00 uur slapen ze weer in tot het ritueel zich de volgende dag herhaalt.
We maken een wandeling tussen de spuitende geisers en borrelende modderpoelen. Geen één geiser is hetzelfde. Soms zien we alleen maar een gat in de grond waar stoom uit komt, terwijl de andere, een sissende kegel van water uit spuit. De grond rondom geisers is in vele kleuren, soms bedekt met bevroren plassen water, terwijl verder op het water kookt. Wat een contrast!

Op de terugweg richting San Pedro, zien we pas de omgeving, die we in de vroege ochtend hebben gepasseerd. De verlaten kale steppen, canyon land met de grote cactussen, veel grazende dieren, alles is aanwezig. Bij Vado Rio Putana spotten we verschillende soorten vogels, die deze plek hebben gekozen om te overwinteren.
De laatste stop is Machuga, een klein dorpje gebouwd in adobe stijl. De huizen zijn gemaakt van natuurlijke materialen zoals zand, klei, water en vezels en hebben een blokachtige vorm.
In het dorp trakteren we ons op een spiesje van geroosterde lama.
In de middag vertrekken we naar Calama.

21 augustus Calama-Salta
In de vroege ochtend komen we aan op het busstation. We zijn te laat, de bus is al vertrokken!
Dat kan niet, roep ik in het Spaans tegen de taxi chauffeur… Vannacht is de tijd één uur vooruit gezet en dat wisten we niet!
De chauffeur laat ons niet in de steek en rijden we gauw de stad uit met de gedachten om de bus te kunnen inhalen. Helaas, de bus is nergens te zien dus met de taxi rijden we naar San Pedro, 90 km verder op.
We weten dat de bus daar de grens over gaat en dat duurt meestal even…
Tot onze vreugde, halen we de bus. We hebben ons geïnstalleerd, krijgen een lunch pakketje en na 45 minuten rijden, krijgen we een pech. De bus is stuk!
Daar staan we dan, in middel of nowhere, wachten op een nieuwe bus.
Na een lange en vermoeide reis, komen we in het donker aan in Salta.

22 augustus Salta-Cachi
De busavonturen liggen achter ons.
Vanmorgen halen we een huurauto. Heerlijk zelf rijden en stoppen waar je maar wilt.
We rijden door de Valle de Calchaqui van Salta naar het pittoreske dorpje Cachi. Een prachtige rit door groene valleien, besneeuwde bergruggen en indrukwekkende panorama’s op 3000 meter. Schitterend! Dat woordje heb ik al zo vaak gebruikt in dit reisverslag, maar alles is hier werkelijk mooi.

Het tweede gedeelte van de route gaat dwars door het Nationale Park de Cardones, bekend om zijn kandelaars cactussen. Ze kunnen wel 8 meter hoog worden, maar het is een langdurig proces van honderden jaren. We stoppen even om van dichter bij de grote reuze te bewonderen. Heel apart om tussen door te wandelen. Het voelt alsof je gekrompen bent.
Voor het middageten stoppen we even bij het plaatselijke restaurantje. De menu kaart is alleen in het Spaans en mijn Spaans is niet zo sterk dus gaan we in de pan kijken voor we onze keuzes gaan maken. Het werkt goed!
We slapen net buiten het dorp in een huisje, gebouwd in adobe stijl.

23 augustus Cachi-Cafayate
Via Molinos rijden we naar Cafayate.
Het desolate, kale landschap is een deel van de Route 40, de weg die van noord naar zuid loopt en 5000 km lang is. Deze route is vergelijkbaar met route 66 in USA.
Dan komen we door Quebrada de las Flechas, de Kloof van de Pijlen, een prachtige canyon. De steile en grillige rotsen in grijze en bruine kleuren zijn schitterend! Een plaatje om te zien!
In de middag komen we in het dorp Cafayate aan. Aan de kale wijnranken, merken we dat het hier nog winter is.
We overnachten in een Wine Resort.

24 augustus Cafayate-San Lorenzo
De weg richting San Lorenzo gaat door de Quebrada de las Conchas. Een prachtig gebied waar dreigende bergen over fantastische woestijnlandschappen en weidse valleien uittornen. Wind en regen hebben in de jaren een schitterend maanlandschap gecreëerd. Hier vind je een palet van kleuren: lichtroze, terracotta, dieprood en donkerpaars.
Onderweg maken we een aantal stops bij de rotsformaties die genoemd zijn naar hun vormen: het Kasteel, de Obelisk, de Duivelskeel en het Amfitheater.

’s Middags stoppen we voor de lunch in Salta en bezoeken we een archeologisch museum. In het museum zien we de spullen van de Inca’s die in deze omgeving zijn gevonden. Heel indrukwekkend is de aanwezigheid van de mummie van een 15 jarig meisje die ooit als offer door de ouders op een hoge vulkaan is achter gelaten. Naast haar zijn nog twee andere kinderen gevonden: een 6 jarige meisje en 7 jarige jongentje. Je krijgt er kippenvel van als je dat ziet!
We slapen in San Lorenzo bij Casa Hernanadez, gerund door de Nederlanders: Alex en Rijkje.

25 augustus San Lorenzo-Purmamarca
Het eerste stukje weg richting Purmamarca voert door een nevelwoud, tropisch en een dicht begroeide landschap. Over de smalle en kronkelige weg, komen we steeds hoger en het landschap wordt dramatischer. Tot we ineens de spectaculaire Quebrada de Humahuaca in zicht krijgen, de vallei die in 2003 als cultureel landschap aan het werelderfgoed lijst van UNESCO wordt toegevoegd. Een natuurlijk wonder! Op de bijzondere manier verlicht het zonlicht de rotsen, die op zijn beurt verschillende prachtige tinten krijgen.
In de middag maken we een wandeling naar de berg van zeven kleuren, Cerro de los 7 Colores. Dit is een hoogtepunt wat betreft de bergvormen en kleuren in deze streek. Hier is een geniale landschapsschilder aan het werk geweest. De kleuren: rood, bruin, roestbruin, kaki, lichtpaars en brede horizontale lagen van mergel, kalk en leem, zorgen hier voor een palet aan kleuren dat waarschijnlijk nergens anders ter wereld op deze manier is gecombineerd!
Verder in deze regio vind je veel cactushout. Dit soort hout kenmerkend zich door de vele gaatjes die in de plaats van de stekels zitten en wordt veel in de bouw gebruikt.
We slapen in het dorpshotel, vlakbij de prachtige berg.

26 augustus Purmamarca
Vandaag rijden we verder door het prachtig gekleurde Quebrada de Humahuaca, richting het noorden en bezoeken een paar leuke dorpjes.
Humahuaca ligt aan het einde van de Quebrada.
Hier vind je nog geplaveide straten, lemen huizen en mensen die poncho’s en hoeden dragen. De kinderen hebben de typische door zon en wind verweerde gezichten. Rond het middaguur komen we op de Plaza Sargento Gomez, een grote trekpleister. Dit neokoloniale gebouw heeft een toren, waar om twaalf uur ’s middags, onder de klok een poortje open gaat, waar een houten beeld van de heilige Francisco Solano tevoorschijn komt en het publiek zegent. Dat maken we mee!
Dan door naar Tilcara, een authentiek dorp, gelegen in de Kloof van de Heilige Rivier. Het middelpunt van Tilcara is Plazo Prado, een gemoedelijk plein met de Municipalidad en de kerk. Ook zijn er volop stalletjes met enkele leuke handgemaakte spulletjes, handgeweven doeken en veel keramiek. Ondanks veel nieuwe restaurantjes, leuke moderne hotels en allerlei ateliers, heeft dorpje toch zijn eigen karakter weten te behouden.
Dan gaan we weer terug naar Purmamarca.

27 augustus Purmamarca-San Lorenzo
We gaan naar Salinas Grandes, de grootste zoutvlakte van midden Argentinië.
De weg gaat om hoog langs gekleurde kloven en grote cactus velden.
Helemaal bovenaan komen we een paar Indianen vrouwtjes tegen, die bij de temperatuur van bijna rond het vriespunt, eigen spulletjes proberen te verkopen.
Ver weg zien we al een grote witte vlek, de Salinas.

We rijden met onze auto erop en krijgen het gevoel dat we over het ijs rijden, maar het is niet glad. Een bijzondere ervaring.
Zo ver we kunnen kijken, zien we zout, alleen maar zout. Het blinkt er gewoon van!
Via Quebrada Humahuaca rijden we terug richting San Lorenzo.
We hebben die weg al een paar keer gereden, maar het blijft een prachtige route, waar je niet snel op bent uitgekeken.
De nacht brengen we door in Casa Hernandez.

28 augustus San Lorenzo
Voor vandaag hebben we niets gepland. Een rustdag!
Na het ontbijt lopen we een rondje door het dorp. San Lorenzo is een mooi, chique dorp en met zijn “aardige” optrekjes heeft wel wat van Bloemendaal.
Er is hier een prachtig wandelgebied, maar door de dubbele moord op Franse toeristen, nog niet zo lang geleden, is het gebied nog steeds afgesloten voor wandelaars.
Rijkje heeft voor vanmiddag een sauna bezoek voor ons gereserveerd met een massage er bij.
Daar aangekomen, blijkt dat we de enige gasten zijn in het complex. Wat worden we verwend, heerlijk!
’s Avonds zijn we nog naar Salta gereden voor een steak bij Jack.

29 augustus San Lorenzo– Puerto de Iguazu
We gaan naar het vliegveld voor onze vlucht naar Iguazu.
We stappen uit het vliegtuig en voelen meteen een warme deken over ons heen, de temperatuur is boven de 30 graden. Welkom in het tropisch regenwoud!
We maken een wandelingetje door de stad en kopen nog de laatste souvenirtjes.

30 augustus Puerto de Iguazu
Al heel vroeg gaan we richting het park.
Het is nog niet druk. We nemen een treintje en gaan naar het allermooiste deel van de waterval, de keel van de Duivel. “Garganta do Diabo” is een grote halfronde waterval van 150 meter breed waarin het water 70 meter in de diepte stort.
Ineens sta je midden in dat spektakel.
Verder gaan we met een rubberboot varen over de Parana rivier. De tocht langs de dichte begroeiing is best indrukkwekend te noemen als we ineens oog in oog staan met een grote alligator. Verder zien we veel vogels en vlinders.
Dan gaan we over aangegeven paden en bruggen richting het hoge gedeelte van de waterval, vaak vergezelt door de hele familie coati neusbeertjes. Deze nieuwsgierige beestjes zijn gewend aan de toeristen en komen heel dichtbij.
Bovenaan hebben we erg mooie uitzichten over het grote gedeelte van de waterval en bij sommige uitzichtpunten kunnen we vrij dicht bij het waterval komen. Het gebrul van het water is oorverdovend!
Bij het laagste gedeelte van de watervallen, maken we een ritje in de speedboot langs dit grote natuurgeweld. Er is geen stukje kleding, dat droog is gebleven, maar bij hoge temperaturen is dat geen straf.
Moe maar voldaan komen aan het eind van de middag terug in ons hotel.

31 augustus Puerto de Iguazu – Foz do Iguaçu
Vandaag gaan we naar Brazilië.
Bij het busstation stappen we in de lokale bus. We stoppen aan de grens voor een stempel in ons paspoort en met de volgende bus gaan we weer verder.
Dat is hier wel goed geregeld!
Net na de middag komen we in het park aan de Braziliaanse kant van de watervallen.
Hier hebben we een geweldig panorama uitzicht over de hele Iguazu Falls!
We maken een wandeling van 1,2 km en aan het eindpunt nemen we een lift naar de uitkijktoren. Daar hebben we een bijzonder mooi uitzicht over de omringende watervallen, versierd door de regenboog.
De Argentijnen hebben de watervallen, maar hier in Brazilië heb je het beste uitzicht. Adembenemend!

01 september Foz do Iguaçu -Amsterdam
Vandaag gaan we naar huis.
We vliegen via Sao Paulo en Rome naar Amsterdam.

 

We hebben een schitterende natuurreis achter de rug!
Tijdens deze reis hebben we de prachtigste plekken in het noorden van beide landen gezien.
De landschappen waren verassend, fascinerend en indrukwekkend te noemen.
Deze hele reis was een letterlijk een hoogtepunt!
Voor meer foto’s van onze vakantie, kijk via deze link.